Een man werd in het winkelcentrum aangesproken door twee politieagenten. De politieagenten ontvingen een melding over een gebeurtenis in de supermarkt. De politieagenten vroegen aan de man of hij daar iets over wist.
De man wilde naar huis, maar dat mocht niet van de politieagenten. Hierna vroeg een van de politieagenten het legitimatiebewijs van de man. De man voldeed volgens de politieagent aan het signalement van de persoon die zij zochten.
Na de controle bleek dat de man toch niets met de gebeurtenis in de supermarkt te maken had. De man mocht zijn weg vervolgen.
De man diende over de staandehouding een klacht in bij de politie. De man hoorde van de politie het signalement van de persoon die zij zochten. Hij vond dat hij helemaal niet aan het signalement voldeed. Volgens de man was er sprake van etnisch profileren. Ook vond de man dat de politieagenten zich onbehoorlijk opstelden tijdens de staandehouding. Zo dreigde een van de politieagenten hem in de boeien te slaan, aldus de man.
De politie vond de klacht van de man ongegrond. Omdat de man het niet eens was met die reactie, klaagde hij bij de Nationale ombudsman.
De Nationale ombudsman heeft de klacht van de man onderzocht en vindt de klacht ongegrond. Volgens de ombudsman waren er voldoende feiten en omstandigheden om de man staande te houden en zijn legitimatiebewijs te vragen. De man is in de supermarkt geweest waar het incident plaatsvond. Er waren volgens de ombudsman daarnaast voldoende overeenkomsten met het bij de politie bekende signalement en het signalement van de man. De ombudsman concludeert daarom dat er geen sprake was van etnisch profileren.
De ombudsman kan niet vaststellen wat er precies is gezegd op het moment dat de politieagenten de man staande hielden. De ombudsman kan niet vaststellen of de agenten hebben gedreigd de man in de boeien te slaan. En of de staandehouding daadwerkelijk op een onbehoorlijke wijze gebeurde. Daarom geeft de ombudsman over dit onderdeel van de klacht geen oordeel.
