De politie verdacht een man van mishandeling van zijn vrouw. Maar volgens het Openbaar Ministerie (OM) was daar onvoldoende bewijs voor. De zaak werd geseponeerd. De man vond dat hij geen misdrijf had gepleegd. Hij vroeg het OM om de zaak te seponeren met als reden dat hij onschuldig was. Voor zo'n situatie gebruikt het OM de term: sepotcode 01. Het OM weigerde code 01 toe te passen. Dat leidde tot een klachtprocedure, eerst bij het OM, daarna bij de ombudsman.
De ombudsman beoordeelde drie klachten.
De eerste was dat het OM de man niet de kans had gegeven om in de klachtprocedure te vertellen wat hem dwars zit. De ombudsman vindt de klacht terecht: hij vindt het belangrijk dat de instantie die de klacht behandelt persoonlijk contact zoekt met een klager.
De tweede klacht gaat over de reactie van het OM op het verzoek van (de advocaat van) de man om het politiedossier. Het OM heeft te veel gekeken of er een reden was om inzage of kopieën te weigeren; er is te weinig gezocht naar wat binnen de regels wél mogelijk was. Bovendien heeft het OM voorschriften (uit de Wet justitiële en strafvorderlijke gegevens) die er zijn om de privacy van een verdachte te beschermen, tégen hem gebruikt. De ombudsman vindt de klacht terecht.
Dat geldt ook voor de klacht over de sepotcode. De ombudsman oordeelt dat het OM niet heeft weten uit te leggen waarom het verzoek om sepotcode 01 is afgewezen. Bij behandeling van de klacht is het OM ervanuit gegaan dat de man geen pijn of letsel heeft toegebracht aan zijn vrouw. En dat er dan volgens de strafwet geen sprake is van het misdrijf mishandeling. Toch vindt het OM dit geen situatie waarin de man onschuldig blijkt. De ombudsman oordeelt dat deze redenering niet klopt.
Hij doet een aanbeveling om sepotcode 01 toe te passen.