Verzoekers zijn verwikkeld in een conflict met hun buren en klagen bij de politie over de opstelling en werkwijze van de wijkagent die zich met de situatie had bemoeid. Deze zou hen ten opzichte van hun buren ongelijk hebben behandeld. Ook zou de wijkagent vooringenomen te werk zijn gegaan. Nadat deze klacht ongegrond is verklaard, wenden zij zich tot de Nationale ombudsman.
Zij klagen erover dat de korpschef het advies van de klachtenadviescommissie over neemt en daaruit concludeert dat de wijkagent juist en niet vooringenomen heeft gehandeld. De klachtenadviescommissie constateerde echter dat de wijkagent de aangifte van verzoekers ten onrechte niet (tijdig) in behandeling had genomen, zijn handelen motiveerde aan de hand van geruchten waar verzoekers zich niet tegen kunnen verweren, zichzelf zijn neutrale positie had ontnomen en zijn optreden niet de schoonheidsprijs verdient.
De Nationale ombudsman kan niet het feitelijke optreden van de wijkagent beoordelen. Achteraf valt dit niet objectief vast te stellen. Wel beoordeelt de ombudsman of verzoekers procedureel juist zijn behandeld.
Voor de Nationale ombudsman valt niet in te zien waarom de klacht van verzoekers ongegrond is verklaard, nu de commissie de gedragingen van de wijkagent op een manier heeft gewaardeerd die rechtstreeks de ongelijkheid van de behandeling van verzoekers ten opzichte van hun buren aantoont. Gelet op de bewoordingen van het verslag van het gesprek dat de leidinggevende met de wijkagent heeft gehad, is de ombudsman van oordeel dat de weergave daarvan te veel ruimte overlaat voor verschil van interpretatie, te kwalificerend is geweest en dat de opsteller zich niet genoeg tot de feiten heeft beperkt. Dit is strijdig met het vereiste van onpartijdigheid, aangezien het de schijn van partijdigheid heeft opgewekt. De klacht is gegrond.
