Hein* en José* scheiden na een huwelijk van bijna vijfendertig jaar in 2012. Na jaren waarin ze niets meer met elkaar delen behalve verwijten over en weer, kunnen ze nu allebei aan een nieuw leven beginnen. Ze spreken af dat Hein elke maand een forse partneralimentatie aan José overmaakt.
In 2015 vraagt Hein de rechter om de alimentatie naar beneden bij te stellen. De rechter denkt dat de alimentatieplicht over 2015 lager zou moeten zijn, maar weet nog niet precies hoeveel. Het inkomen van José over 2015 is namelijk nog niet bekend. Maar daar kunnen Hein en José vast wel samen uitkomen…
In januari 2016 klaagt José bij het LBIO dat Hein niet aan zijn alimentatieplicht voldoet. De afkorting LBIO staat voor Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen. Als ex-partners hun alimentatie niet betalen, gaat dit bureau er achteraan. Dat is belangrijk, want ex-partners moeten hun verantwoordelijkheid nemen en echtscheidingsconvenanten en rechterlijke uitspraken nakomen.
Hein vertelt het LBIO dat hij vindt dat hij wél aan zijn alimentatieplicht heeft voldaan. Volgens hem is de alimentatieplicht lager dan waar het LBIO van uitgaat. Hij wijst daarvoor op de uitspraak van de rechter uit 2015. Bovendien meent hij meer alimentatie te hebben betaald dan José het LBIO heeft verteld. Hein raakt in discussie met de behandelaar bij het LBIO. Het lijkt wel of deze niet echt naar hem luistert. Daarom dient Hein een klacht in, maar ook dat lost niets op. Het LBIO neemt de alimentatie-inning over. Dat betekent dat het LBIO loonbeslag legt en opslagkosten in rekening brengt.
Hein neemt contact op met de Nationale ombudsman. Mijn medewerker Natalia bestudeert de zaak en stelt het LBIO vragen over hoe alles is gelopen. Naar aanleiding van één van deze vragen komt het LBIO zelf tot de conclusie dat sommige zaken verkeerd zijn gegaan. Dat is wel een beetje gek, want Hein had precies dezelfde vraag meerdere keren aan het LBIO voorgelegd. Hieruit blijkt dat het LBIO Heins argumenten – en daarmee Hein zelf – niet erg serieus heeft genomen. Dat kan natuurlijk niet.
Het LBIO maakt Hein excuses in een brief aan ons en betaalt de opslagkosten aan hem terug. Maar dat vinden wij niet genoeg. Er is nog steeds geen rechtstreeks contact gezocht met Hein. Wij vinden dat het LBIO alsnog persoonlijk contact moet opnemen met Hein om excuses te maken. Wij wijzen het LBIO op onze Excuuskaart. Daarin staat hoe de overheid in vijf stappen een goed excuus kan maken.
*gefingeerde naam
De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column
Deze column is eerder geplaatst in de Telegraaf van zaterdag 7 oktober jl.
