Marco* heeft in 2011 een stuk grond van de gemeente Dongen gekocht. Een mooi verlengstuk van zijn tuin want deze grond ligt achter zijn huis en grenst aan zijn tuin. De nieuwe grond grenst ook aan een stukje restgroen van zo'n 30 vierkante meter. Dit wil Marco ook heel graag kopen maar als hij hierover in 2012 bij de gemeente informeert, blijkt het al te zijn verhuurd aan een andere buurman
Marco vindt het nogal vreemd dat het stukje restgroen is verhuurd want het beleid van de gemeente is juist erop gericht om restgroen te verkopen. Waarom heeft hij zijn grond moeten kopen en mag zijn buurman zo'n stukje grond huren? En die buurman blijkt ook nog eens wethouder te zijn…is hier sprake van vriendjespolitiek? Met de gemeente komt hij er niet uit en daarom laat hij ons weten dat hij deze gang van zaken nogal oneerlijk vindt. Hij vraagt ons om er eens goed naar te kijken. Wij begrijpen zijn gevoel van onrechtvaardigheid maar willen ook het verhaal van de gemeente weten.
De gemeente laat ons weten dat zij het stuk restgroen in 2007 te koop heeft aangeboden aan de toenmalige bewoonster van het perceel dat grenst aan het stuk restgroen. Zij wilde dat toen niet kopen. De gemeente stelt dat zij vervolgens toestemming heeft gegeven aan de bewoonster om het stuk restgroen te gebruiken. Dat gebruik is overgenomen door de buurman die haar huis in 2008 heeft gekocht. In 2011 vraagt de gemeente aan diezelfde buurman, die inmiddels wethouder is geworden, of hij de grond wil kopen. Maar ook hij heeft geen interesse. Uiteindelijk verhuurt de gemeente de grond aan deze wethouder omdat zij het niet wenselijk vindt dat hij gebruik maakt van de grond zonder tegenprestatie.
Logisch en begrijpelijk dat de gemeente zich met de verkoop in eerste instantie tot de vorige bewoonster en later de wethouder heeft gericht. Hun perceel grenst immers aan het stuk restgroen. Maar toen in 2011 bleek dat de wethouder het stuk grond niet wilde kopen, had de gemeente open kaart moeten spelen. Het perceel dat Marco toen al had gekocht grenst op dat moment immers ook aan het stuk restgroen. Ze had niet tot verhuur over moeten gaan maar het eerst aan een andere potentiële koper, Marco in dit geval, moeten aanbieden.
De grond is inmiddels al verhuurd en in gebruik genomen door de buurman, dus je kunt je afvragen of het zinvol is om het een en ander nu terug te draaien. Misschien had de buurman de grond alsnog gekocht als de gemeente hem destijds had medegedeeld dat zij het anders aan een ander te koop zou aanbieden. Maar dat neemt niet weg dat de gemeente transparanter te werk had moeten gaan. Wij vinden dat het in dit soort situaties voor burgers duidelijk moet zijn waarom een gemeente heeft gehandeld zoals het heeft gedaan. Zeker als er een wethouder bij betrokken is. En daarin schoot deze gemeente duidelijk te kort.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column