Ik vind dat als je samen leeft, je ook conflicten op een nette manier moet oplossen. Dit geldt ook voor conflicten tussen burger en overheid. Maar wat is een nette manier? Dat is niet strijdend tegenover elkaar gaan staan, maar proberen samen tot een oplossing te komen. Helaas blijkt uit de vele klachten die ik jaarlijks ontvang, dat dit niet altijd lukt. Wat ik bijvoorbeeld zie is dat overheidsinstanties nogal eens de neiging hebben om de juridische hoek in te schieten, om te onderbouwen waarom iets niet kan. Dit in plaats van met de persoon in gesprek te gaan en te bekijken wat ze wel kunnen doen.
Neem nu de gemeente Apeldoorn. Deze verhuurt een stukje grond aan Anton. Die vraagt de gemeente te komen kijken naar twee bomen, waarvan er één op openbare grond staat en de andere op die gehuurde grond ernaast. Hij heeft namelijk gezien dat deze bomen niet meer zo gezond zijn. Anton is bang dat ze bij flinke wind zullen omvallen en schade veroorzaken. Een deskundige van de gemeente komt de bomen bekijken. En de gemeente besluit de boom op de openbare grond te kappen, maar de boom op de door de gemeente aan Anton verhuurde grond te laten staan. Want, zo redeneert de gemeente, de kap van die boom is Antons eigen verantwoordelijkheid als huurder.
Maar dat vindt Anton niet en hij vraagt de gemeente alsnog de boom op hun kosten te kappen. Maar de jurist van de gemeente laat Anton weten dat in de huurovereenkomst, die tussen hem en de gemeente is afgesloten, staat dat Anton de grond mét boom ‘heeft aanvaard’. Eigen risico dus.
Dan legt Anton zijn klacht voor aan mij. Een medewerker van mij gaat met de gemeente Apeldoorn praten en stelt voor alsnog te kappen. Anton heeft immers netjes op tijd verteld dat de boom schade kan veroorzaken. En dat bleek terecht, want de andere boom is immers door de gemeente gekapt. De gemeente had de boom op Antons grond in één moeite door kunnen kappen.
Opnieuw gaat de gemeente juridisch in op de situatie en zegt niet verantwoordelijk te zijn voor het kappen van de boom, omdat ze niet wisten dat de boom ongezond was toen ze de grond aan Anton verhuurde. Maar desondanks besluit de gemeente de boom uiteindelijk op hun kosten te kappen.
Gelukkig, want een gemeente is er voor haar burgers. En het is jammer als een gemeente er in eerste instantie voor kiest een verzoek af te wijzen alleen op grond van de formele regeltjes. In plaats van even te bekijken hoe ze één van haar inwoners gewoon behulpzaam kan zijn. Een kleine moeite lijkt me.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
