Marcel* is vader van twee kinderen. Hij verdient goed in een salesfunctie en leeft daar royaal van. Dat verandert als Marcel en zijn vrouw scheiden. Zijn ex verhuist naar de streek waar ze vandaan komt en hij wil, vanwege de kinderen, ook die kant op. Hun huis wordt met verlies verkocht en zo raakt Marcel in de schulden.
Hij sluit een lening af voor de inrichting van zijn appartement en om de schuld van het huis te dekken. Vanwege zijn hoge salaris wordt een forse kinderalimentatie vastgesteld. Hij lost zijn studielening af en heeft flinke woonkosten. Financieel redt Marcel het net.
Maar in 2011 wordt zijn contract niet verlengd en valt zijn energierekening onverwacht hoog uit. Dan zakt Marcel door de bodem, hij kan zijn vaste lasten niet meer opbrengen. Hij vraagt de gemeente om hulp. 'Ik had het gevoel dat het hebben van schulden iets is voor losers. Aankloppen bij de gemeente was een enorme overwinning.' Als hij op de radio hoort dat ik de gemeentelijke schuldhulpverlening onderzoek, belt hij me op.
Geen crimineel
Marcel vertelt: ‘Het heeft veel onnodige gesprekken en aanvragen geduurd voordat duidelijk werd dat ik géén schuldhulpverlening kan krijgen. Ik ben een jaar aan het lijntje gehouden terwijl mijn schulden opliepen. Er zullen toch veel meer mensen zijn die scheiden en schulden krijgen doordat ze hun huis niet kunnen verkopen? Schuldhulpverleners horen te weten wat ze kunnen betekenen voor iemand die ten einde raad bij hen aanklopt. De manier waarop ze je te woord staan mogen ze ook wel een beetje aanpassen. Ik heb inderdaad schulden gemaakt en dat is stom, maar ik ben zeker geen crimineel.’
Dat ben ik met hem eens. Ik merk dat door de crisis nieuwe groepen mensen in financiële problemen zijn gekomen zoals huizenbezitters met hoge hypotheken. Vanaf 1 juli treedt de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening in werking. Dat betekent dat gemeenten de verantwoordelijkheid krijgen om richting te geven aan schuldhulpverlening. Ik ben met mensen zoals Marcel en schuldhulpverleners om de tafel gaan zitten om te bespreken wat ze van elkaar kunnen verwachten. Ook heb ik met experts hierover gesproken.
Valse verwachtingen
Voor alle schuldhulpverleners heb ik een poster gemaakt die ze in hun spreekkamer kunnen ophangen. Op die poster staat wat de burger kan verwachten van de schuldhulpverlening. Vaak zit er een groot verschil tussen wat de burger van de overheid verwacht en datgene wat echt waargemaakt kan worden.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column