Mohammed* werkt als beveiliger bij een groot meubelcentrum in Rotterdam. Elke dag fietst hij naar zijn werk. Bij zijn werk zet hij zijn fiets met twee sloten vast, want hij is er zuinig op, de fiets is pas één jaar oud. Op een dag ontdekt hij dat zijn fiets toch nog is gestolen. Mohammed heeft flink de pest in.
Fietsendiefstal is een groot probleem. Er worden te veel fietsen gestolen en dat veroorzaakt veel ongemak en ergernis. Maar soms ligt een oplossing voor de hand, zoals bij Mohammed. De dag na de diefstal ziet hij op de bewakingscamera’s dat de dief opnieuw een fiets steelt. Mohammed aarzelt geen seconde, hij is immers beveiliger, en grijpt de jonge dief in de kraag. Tijdens het gesprek met de politie geeft de dief toe dat hij de vorige dag de fiets van Mohammed heeft gestolen. Maar Mohammed krijgt zijn fiets niet terug. Hij wordt steeds nijdiger, want hij ontdekt dat de dief vlakbij hem woont en hem dagelijks op zíjn fiets passeert, terwijl hijzelf door de regen naar zijn werk loopt. Mohammed gaat naar de wijkagent en vraagt hem of hij de fiets bij de dief terug mag halen.
De wijkagent gaat naar het huis van de dief, maar daar is de fiets niet. Mohammed kan dus niet bewijzen dat de dief nog steeds zijn fiets heeft. Hij wordt er moedeloos van. Zo moeilijk kan het toch niet zijn, de wijkagent kan toch nog een keer komen kijken? De dief heeft toegegeven dat hij Mohammeds fiets heeft gestolen én in zijn bezit heeft. Mohammed wil óf de fiets terug óf dat de dader hem de schade vergoedt. Maar de politie en de schadebemiddelaar van justitie zeggen dat dat niet kan. Het Openbaar Ministerie besluit namelijk om de dief niet te vervolgen. De officier van justitie schrijft Mohammed dat het feit wel ernstig genoeg is, maar dat het aandeel van de verdachte zo gering is dat strafvervolging onevenredig zwaar zou zijn. De officier stopt daarom ook de schadebemiddeling tussen Mohammed en de dief. Mohammed ziet de dief nog dagelijks op zijn fiets rijden en legt zijn klacht aan mij voor.
Ik bel het Openbaar Ministerie en vraag wat er aan de hand is en waarom Mohammed zijn fiets niet terugkrijgt. De officier van justitie geeft toe dat hij zich heeft vergist door de fietsendief niet te vervolgen. Daardoor had Mohammed geen mogelijkheid meer om zijn schade te verhalen op de daders.
Eigenlijk vind ik dat het recht z'n loop moet hebben. In een strafzaak had Mohammed zijn schade kunnen verhalen. Ook had het OM als voorwaarde voor het niet vervolgen kunnen stellen dat Mohammed zijn fiets zou terug krijgen. Maar nu dat mis is gegaan, ben ik tevreden dat het OM de fout erkent en Mohammed de dagwaarde van de fiets vergoedt. De officier van justitie had helaas de belangen van Mohammed uit het oog verloren. Met die schadevergoeding is dat een beetje rechtgetrokken.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
