Iemand beledigen draagt weinig bij aan goede verhoudingen. Maar toch zijn er momenten van zwakte waarop we ons beledigend over een ander uitlaten. Spanning, ergernis en frustratie, moeilijke of extreme omstandigheden, kunnen zo’n zwak moment opleveren.
Dave* heeft al jaren ruzie met zijn buren. Die ruzie begon ooit met een meningsverschil over het vervangen van de gezamenlijke schutting. Een wijkagent uit de buurt probeert te bemiddelen tussen de beide buren, maar helaas zonder resultaat. De relatie tussen Dave en zijn buren verslechterd met de jaren. Dave zit hier erg mee en vindt bovendien dat de wijkagent te weinig doet om het conflict op te lossen. Hij vertrouwt de wijkagent inmiddels niet meer. Die lijkt meer de kant van de buren te hebben gekozen. Hij dient hierover een klacht in bij de politie, maar krijgt geen gelijk.
In zijn boosheid over de hele situatie belt hij daarop met het politiebureau van de wijkagent. Tegen een collega van de agent zegt Dave dat hij de wijkagent een lapzwans vindt. De wijkagent hoort later van zijn collega dat Dave dit over hem gezegd heeft en doet aangifte van belediging. Het wordt dus een hele rechtszaak, maar de rechter spreekt Dave uiteindelijk toch vrij van de belediging.
Daarop legt Dave zijn klachten over de lakse houding van de wijkagent en zijn gebrek aan vertrouwen in hem, voor aan mij. Bovendien vindt hij het ongepast dat de wijkagent aangifte heeft gedaan van belediging. Het voelt alsof de wijkagent hem heeft willen terugpakken omdat Dave geklaagd had over hem.
Als ik de zaak bekijk, vind ik niet zonder meer dat de wijkagent te weinig heeft gedaan om de ruzie op te lossen. De uiteindelijke verantwoordelijkheid voor zo'n oplossing ligt toch bij de burger zelf. En de wijkagent hoeft niet steeds op te draven bij ieder akkefietje.
Wel kan ik me voorstellen dat hij de wijkagent wantrouwt. Die heeft namelijk in zijn rapporten over de burenruzie aangegeven dat hij Dave niet vindt ‘sporen’. Hierdoor lijkt de wijkagent partij te kiezen en dat kan echt niet. Iedereen moet kunnen rekenen op de professionele, onpartijdige houding van een agent. Dit laat ik de politie weten.
Maar hoe zit het met de belediging? Agenten moeten vaak werken in gespannen situaties, maar hoeven zich niet te laten beledigen. Ze kunnen aangifte doen. Maar was aangifte in deze situatie nu behoorlijk? Of had de agent deze uiting van boosheid van Dave beter van zich af kunnen laten glijden om de situatie niet verder te escaleren? Ik vind van wel. Het woord lapzwans werd via de telefoon en niet publiekelijk gebruikt, waardoor de aantasting van het politieambt nauwelijks aan de orde is. En stel dat iemand aangifte doet bij de politie over het feit dat de buurvrouw hem via de telefoon een lapzwans heeft genoemd? Ik denk dat de politie niet snel geneigd zal zijn deze aangifte serieus te nemen. In dit geval vind ik de aangifte van de agent dan ook niet behoorlijk.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
