Rita (niet de echte naam) woont met haar zoon Pascal (niet de echte naam) in een koopwoning. Er loopt een strafzaak tegen Pascal. Op een dag doet de politie een inval bij Rita en Pascal. En nemen onder andere kleding en een navigatiesysteem mee. Dit heet beslag leggen.
De politie, het Openbaar Ministerie (OM) en Domeinen Roerende Zaken (DRZ) hebben daarna gekeken wat er met de spullen moest gebeuren. DRZ is de organisatie die in beslag genomen spullen bewaart. Uiteindelijk hebben zij die spullen niet aan Rita en Pascal teruggegeven. Rita is het daar niet mee eens en dient een klacht in bij de Nationale ombudsman.
Medewerker Philip* van de Nationale ombudsman onderzoekt de klacht. Hij ombudsman kijkt daarbij of deze organisaties Rita en Pascal een eerlijke kans hebben gegeven om de spullen terug te krijgen. De ombudsman vindt dat zij dat bij Rita en Pascal niet genoeg hebben gedaan. Het OM heeft voor één van de spullenkledingstukken beslist dat het moest worden vernietigd. Maar dat deed het OM voordat Rita een eerlijke kans kreeg om te laten zien dat het van haar was.
Het OM en de politie hebben spullen een aantal andere kledingstukken en een koptelefoon aan iemand anders gegeven. Zonder dat van tevoren aan Rita en Pascal te laten weten. Als het OM en de politie dat wel hadden gedaan. Dan had Rita hier bezwaar tegen kunnen maken bij de rechter. Dit had Rita op een eenvoudige manier en zonder kosten kunnen doen. Het OM en de politie hebben Rita en Pascal dus niet de kans gegeven om gebruik te maken van deze mogelijkheid. Nu kan dat niet meer.
Bij het navigatiesysteem speelde dat DRZ het terug wilde geven aan Pascal. DRZ heeft Pascal hierover een brief gestuurd. Daar heeft Pascal niet op gereageerd. Daarom heeft DRZ het navigatiesysteem vernietigd. DRZ heeft niet verder nagedacht of hij meer moest doen om Pascal te bereiken. De ombudsman vindt dat DRZ dit wel moet doen. Ook moet DRZ bedenken wat de waarde van het voorwerp is en of het gaat om iets wat niet te vervangen is.
