Verzoekster is advocaat en belde namens haar cliënt met de politie, omdat zij aangifte wilde doen van poging tot mishandeling/poging tot doodslag tegen een politieambtenaar. De politie maakte van dit telefoongesprek een mutatie op. Later werd op verzoek van het Openbaar Ministerie (OM) van die mutatie een proces-verbaal van bevindingen opgemaakt. De aangifte van verzoeksters cliënt werd door het OM geseponeerd. In de sepotbeslissing staat dat de politie tijdens het telefoongesprek met verzoekster vroeg waarom zij per se aangifte wilde doen en verzoekster vervolgens stelde dat er onbalans in de zaak was, aangifte balans in de zaak zou brengen en zij hiermee successen boekte. Dit telefoongesprek was één van de argumenten voor het seponeren van de aangifte.
Verzoekster en haar cliënt klaagden erover dat het OM de politie had verzocht de mutatie om te zetten in een proces-verbaal.
Naar het oordeel van de Nationale ombudsman had het OM de bevoegdheid om de politie te verzoeken de mutatie om te zetten in een proces-verbaal. De Nationale ombudsman zag echter niet in hoe de beweegreden van verzoekster om aangifte te doen een argument kon zijn om de aangifte te seponeren. Daarnaast was de Nationale ombudsman van oordeel dat de noodzaak om de mutatie om te zetten in een proces-verbaal ontbrak. Dat deze noodzaak ontbrak, was echter onvoldoende grond voor het oordeel dat sprake was van misbruik van bevoegdheid.
Integriteitsvereiste, behoorlijk.
Overige klacht: niet verstrekken kopie van proces-verbaal, behoorlijk.
