De Belastingdienst verrekende, tijdens de bezwaarprocedure, lopende termijnen van huurtoeslag en zorgtoeslag en het kindgebonden budget met een terugvordering kinderopvangtoeslag over een eerder jaar. Later werd de terugvordering verminderd tot nihil. De Belastingdienst stortte de op de kinderopvangtoeslag afgeboekte bedragen op de rekening van de kinderopvanginstelling. Die instelling kon vanwege haar financiële situatie niet het gehele bedrag aan verzoekster doorbetalen. De Belastingdienst is van mening dat hij bevrijdend had betaald. Hij hield verzoeker verantwoordelijk voor het niet doorgeven van wijzigingen in het rekeningnummer.
Na interventie van de Nationale ombudsman was de Belastingdienst bereid om de problemen met de verhuurder te voorkomen, de huurtoeslag nogmaals uit te betalen aan verzoeker. Hij verbond daaraan de voorwaarde dat verzoekster dit bedrag in termijnen zou terugbetalen aan de Belastingdienst. Voor de verrekende zorgtoeslag en het kindgebonden budget, moest verzoekster echter zelf actie ondernemen bij de kinder-opvanginstelling.
Daarop heeft de Nationale ombudsman een onderzoek ingesteld en oordeelt dat de Belastingdienst uit het oog verliest dat de ontstane situatie het directe gevolg is van het in strijd met bestaande regelgeving hierover verrekenen van de lopende termijnen. Door aan het niet doorgeven van wijziging van het rekeningnummer doorslaggevende betekenis toe te kennen, wat daar verder ook van zij, handelt de Belastingdienst in strijd met het vereiste van een coulante opstelling.
Tijdens het onderzoek van de Nationale ombudsman heeft de Belastingdienst aanleiding om alsnog de aan de kinderopvanginstelling uitbetaalde bedragen voor zijn rekening te nemen.