Meerdere inwoners van de gemeente 's-Hertogenbosch hebben zich tot de Nationale ombudsman en de Ombudscommissie 's-Hertogenbosch gewend met een klacht over de wijze waarop de gemeente tot de vaststelling van de WOZ-waarden van hun woningen komt en over het toezicht van de Waarderingskamer op dit handelen van de gemeente. De Nationale ombudsman en de Ombudscommissie 's-Hertogenbosch besloten gezamenlijk een onderzoek in te stellen.
Beide ombudsvoorzieningen overwogen dat de vaststelling van de WOZ-waarde ieder jaar weer tot veel vragen en bezwaren leidt van burgers die willen weten waarop de gemeente hun waarde heeft gebaseerd. De hoogte van de vastgestelde WOZ-waarde kan echter alleen via de bezwaar- en beroepsprocedures aan de orde gesteld worden. Veel vragen over de wijze waarop de waarde tot stand is gekomen horen echter niet in deze procedure thuis.
Om te voorkomen dat burgers in onnodige juridische procedures terecht komen, pleiten de Nationale ombudsman en de Ombudscommissie 's-Hertogenbosch er voor dat gemeenten actiever en adequater inspelen op vragen die bij burgers leven. Daarbij zijn vier vragen leidinggevend:
Wat vraagt de burger en waarom wil hij dat weten;
Is de informatie die de gemeente zelf kan geven voldoende;
Zijn er externe partijen die de gevraagde informatie kunnen geven en
Zijn er wettelijke grenzen die de informatieverstrekking inperken.
De conclusie van de Ombudscommissie 's-Hertogenbosch en de Nationale ombudsman was dat de klacht over de gemeente 's-Hertogenbosch en de Waarderingskamer niet gegrond was. De gemeente had voldaan aan zijn verplichting voor een goede informatieverstrekking, terwijl de Waarderingskamer had gehandeld in overeenstemming met het vereiste van fair play.
