Twee politieambtenaren (op hun motor) zagen verzoeker zonder helm op een scooter rijden. Zij gingen achter verzoeker aan, die er vandoor ging. Met hoge snelheid reed politieambtenaar X met verzoeker een woonwijk in, waar kinderen aan het spelen waren. Hierbij werden snelheden van 50 km per uur, 70 km per uur en 90 km per uur gehaald. X heeft tijdens de achtervolging een paar keer geroepen dat verzoeker moest stoppen, maar dit had geen resultaat. Voorts heeft hij verzoeker tweemaal een klap op zijn achterhoofd gegeven, maar verzoeker stopte niet. Vervolgens heeft hij tevergeefs tweemaal tegen de scooter getrapt. Nadat verzoekers scooter klem kwam te zitten tussen de stoeprand en de motor van X, is verzoeker weggerend. X heeft verzoeker een low-kick gegeven, gevolgd door enkele klappen tegen zijn lever. Ook heeft hij verzoeker bij zijn keel gegrepen.
Verzoeker diende zijn klachten in bij de korpsbeheerder en die achtte zijn klachten ongegrond, met uitzondering van het geven van klappen tegen de lever en het grijpen bij de keel.
Verzoeker klaagt erover dat de politie tijdens de achtervolging en aanhouding de grenzen van proportionaliteit en subsidiariteit heeft overschreden.
De Nationale ombudsman overweegt dat nu het niet mogelijk bleek verzoeker zonder gebruikmaking van geweld te doen stoppen en de ingezette middelen (tikken tegen verzoekers hoofd en het trappen tegen de scooter) niet van zodanige aard waren dat deze als disproportioneel moeten worden aangemerkt, het optreden in zoverre geoorloofd was. Ook met het geven van de "low-kick" zijn de grenzen van proportionaliteit en subsidiariteit niet overschreden nu X een achterstand had, minder snel was vanwege zijn zware motorkleding en helm en andere middelen eerder niet mochten baten.
Het evenredigheidsvereiste is niet geschonden.