Verzoekster zat als passagier in een auto die werd stilgehouden bij een alcoholcontrole. Nadat de bestuurster was aangehouden ging verzoekster met de betrokken politieagent in discussie over het politieoptreden. Op zeker moment gaf deze aan dat ze daarmee moest stoppen en weg moest van de controleplaats. Toen zij de politieman bleef aanspreken en voor de voeten lopen, werd ze aangehouden en omstreeks half 12 's avonds naar het politiebureau gebracht. Zij moest de nacht in een cel doorbrengen in afwachting van verhoor in de loop van de volgende ochtend.
De Nationale ombudsman vond de klacht over de aanhouding niet gegrond. Het hinderen van de politie leverde een vermoeden op van een strafbaar feit (art. 184 Sr). Verzoeken en bevelen om afstand te houden tot de controleplaats hadden onvoldoende effect. De politie mocht toen naar een zwaarder middel grijpen.
Nadat de identiteit van verzoekster op het politiebureau was vastgesteld, besloot de hulpofficier van justitie tot insluiting met het oog op verhoor de volgende dag. De Nationale ombudsman oordeelde dat met de insluiting gedurende de nacht en vroege ochtend het evenredigheidsvereiste was geschonden. Verzoekster had voor verhoor kunnen worden uitgenodigd op het politiebureau. Weliswaar was niet zeker of ze daar zou verschijnen en hoort tot een goed onderzoek een verhoor van de verdachte, maar in deze zaak had voor een veroordeling desnoods kunnen worden volstaan met een goed proces-verbaal. Bovendien was de zaak volgens de Nationale ombudsman minder ernstig dan de hulpofficier aangaf en de kwaliteit van het politieonderzoek gering. Als verzoekster snel had kunnen worden verhoord was de beperkte vrijheidsbeneming in afwachting daarvan niet een onevenredig zwaar middel geweest.