Verzoekster is al jaren actief in het voeren van protestacties tegen het Nederlandse asielbeleid. Als gevolg hiervan komt zij regelmatig in aanraking met de politie in verband met het plegen van strafbare feiten die verband houden met schendingen van de openbare orde. Eind 2009 ontving zij van de politie een aan haar gerichte kerstkaart waarin onder meer de wens werd uitgesproken haar in 2010 niet meer tegen te komen in het politiewerk. Het bleek dat het versturen van de kaart verband hield met het feit dat zij door het regionale politiekorps Zaanstreek-Waterland was aangemerkt als zeer actieve veelpleger. Verzoekster was het daar niet mee eens en wilde inzage hebben in de over haar vastgelegde politiegegevens.
Verzoekster klaagde erover dat de politie geen juiste uitvoering had gegeven aan het beleid met betrekking tot veelplegers door haar als activiste als zodanig aan te merken. Hierdoor voelde zij zich geïntimideerd, gecriminaliseerd en lastiggevallen. Verder klaagde zij erover dat zij tijdens een inzage niet zelf de politiegegevens mocht inzien maar dat er uit werd voorgelezen als gevolg waarvan er mogelijk dingen werden overgeslagen.
Het veelplegersbeleid was oorspronkelijk in het leven geroepen om drugsverslaafde draaideurcriminelen aan te kunnen pakken. Deze daders kunnen voor een periode worden vastgezet in een inrichting voor stelselmatige daders (ISD-maatregel) en krijgen verder onder meer een adoptieagent toegewezen. De wettekst kent sinds een wijziging in 2004 niet meer de beperking dat het moet gaan om verslaafde daders. Echter als het veelplegersbeleid onverkort wordt toegepast bij actievoerders, vormt de dreiging van het opleggen van een ISD-maatregel een beknotting van de demonstratievrijheid. Hiermee handelt de politie in strijd met het verbod van misbruik van bevoegdheid.
De kerstkaart was niet correct ondertekend, de tekst wekte de indruk dat er een relatie met verzoekster bestond en was onvoldoende duidelijk omdat verzoekster nog niet wist dat zij als veelpleger werd aangemerkt. Hiermee handelde de politie in strijd met het vereiste van professionaliteit. Omdat verzoekster pas over het feit dat zij als veelpleger werd aangemerkt, werd geïnformeerd toen zij er zelf naar vroeg, heeft de politie ook gehandeld in strijd met het vereiste van actieve en adequate informatieverstrekking.
Tijdens de inzage in haar politiegegevens kreeg zij slechts enkele stukken te zien en verder werd er uit de gegevens voorgelezen. Dit is in overeenstemming met de Wet politiegegevens waar niets staat vermeld over het inzien van gegevens maar uitsluitend over het meedelen van gegevens. Door uitsluitend uit de gegevens voor te lezen heeft de politie niet gehandeld in strijd met het vereiste van actieve en adequate informatieverstrekking. Tegen de weigering om bepaalde gegevens te verstrekken staat de mogelijkheid open om beroep in te stellen bij de bestuursrechter. De wetgever heeft de mogelijkheid om een bezwaarschrift in te dienen uitgesloten omdat betrokkene vóór de beroepsprocedure aan het College bescherming persoonsgegevens kan vragen te bemiddelen of te adviseren.
