Verzoekster is een alleenstaande moeder met drie kinderen (geboren in 2000, 2002 en 2004) die verwikkeld is een slepende burenruzie. Zij is het er niet mee eens als haar buren zorgmeldingen bij de politie doen op het moment dat zij de kinderen alleen thuis laat om 's avonds te gaan tennissen. De uitlatingen van een politiefunctionaris en de informatie over verzoeksters gezinssituatie die de politie aan andere instanties heeft verstrekt was voor verzoekster reden om bij de politie in 2008 een klacht in te dienen. Deze klacht werd door de korpsbeheerder deels gegrond verklaard. Verzoekster wendde zich vervolgens op 30 november 2009 tot de Nationale ombudsman. Naar aanleiding van die klacht werd er een bemiddelingsgesprek gevoerd met verzoekster, haar gemachtigde en drie functionarissen van het regionale politiekorps Gelderland-Midden. Het gesprek mondde uit in een vijftal afspraken die bij brief van 20 april 2010 door de Nationale ombudsman aan verzoekster werden bevestigd. Kort daarna deden zich nieuwe incidenten voor welke terug te voeren waren op de interpretatie van één van de vijf afspraken.
Verzoekster klaagde er bij brief van 4 juni 2010 over dat de politie de afspraak dat verzoekster bij een zorgmelding eerst door de politie gebeld zou worden, niet was nagekomen. Deze afspraak is door de politie geïnterpreteerd als dat de politie na een melding eerst ter plaatse gaat kijken of er iets aan de hand is en vervolgens telefonisch contact met verzoekster opneemt. Deze interpretatie vindt de ombudsman niet onredelijk, zeker gelet op het feit dat de politie geen enkel risico wenst te nemen waar het gaat om de gezondheid en het leven van jonge minderjarige kinderen. Als de melding dan onterecht blijkt te zijn, moet de politie wel de melder daar op aanspreken.
Vereiste van rechtszekerheid: behoorlijk.