Verzoeker raakte slaags met buurtgenoten. Hij belde hierop de politie, die ter plaatse kwam. Op dat moment zat verzoeker op de rand van zijn kruiwagen Verzoeker had pijn in zijn rug en verzocht politieambtenaar K. om een ambulance ter plaatse te laten komen K. vond dit echter niet nodig. Omdat verzoeker meedeelde dat hij niet meer in staat was om te lopen, stelde K. verzoeker voor om hem in zijn kruiwagen naar huis te vervoeren. Verzoeker weigerde dit, waarna één van de buren bij verzoeker thuis een rolstoel ophaalde, waarin verzoeker naar huis werd gebracht.
Verzoeker klaagde erover dat K. zijn medische toestand zodanig inschatte dat hij het, in tegenstelling tot hetgeen verzoeker wilde, niet nodig vond om een ambulance te laten komen en dat hij aan verzoeker voorstelde om hem in zijn kruiwagen te vervoeren.
De ombudsman overwoog dat tijdens het onderzoek was komen vast te staan dat verzoeker in ieder geval aan politieambtenaar K. had aangegeven dat hij pijn had in zijn rug. Daarbij was aannemelijk dat hij ook had aangegeven niet meer te kunnen lopen, omdat de politieambtenaar namelijk aanbood om hem in zijn kruiwagen naar huis te brengen. K. belde geen ambulance, omdat hij op grond van zijn ervaring verwachtte dat men geen ambulance voor verzoeker zou sturen. Hoewel de Nationale ombudsman de ervaring van K. niet in twijfel wilde trekken, bleek uit het onderzoek niet dat K. medisch was geschoold. Om die reden was het niet juist dat hij voorgaande beslissing slechts op basis van zijn ervaringen en zonder medisch advies had genomen. De politie handelde in strijd met het vereiste van professionaliteit. De ombudsman achtte de gedraging niet behoorlijk.
Voorts overwoog de ombudsman dat tijdens het onderzoek aannemelijk was geworden dat K. tezamen met verzoeker en zijn kennis zocht naar een andere oplossing om verzoeker te vervoeren, toen verzoeker niet per kruiwagen naar huis wilde worden gebracht. Uit de omstandigheden viel af te leiden dat K. de oprechte intentie had om verzoeker behulpzaam te zijn en op geen enkele manier de intentie had om verzoeker met zijn aanbod te beledigen. Dit neemt niet weg dat verzoeker dit aanbod als zeer beledigend heeft ervaren. Met de korpsbeheerder was de ombudsman van oordeel dat vervoer per kruiwagen niet de meest gepaste wijze is om een burger naar zijn woning te brengen. Echter, nu K. dit goed bedoelde voorstel niet uitvoerde en na de weigering van verzoeker geprobeerde om een andere oplossing te zoeken, kon de gedraging de toets der kritiek doorstaan. De politie handelde hiermee niet in strijd met het vereiste van correcte bejegening. De ombudsman achtte de gedraging behoorlijk.
