De gemeente verstrekte bijstand aan verzoekers ex-echtgenote en aan zijn kinderen. Omdat hij de aan hen verschuldigde alimentatie niet betaalde, deelde de gemeente verzoeker mede dat de gemeente de bijstand op hem zou verhalen. De hoogte van de verhaalsbijdrage was gebaseerd op een uitspraak van de alimentatierechter. Omdat hij de verhaalsbijdrage niet kon betalen als gevolg van een lager inkomen en hij om die reden bij zijn eigen gemeente een verzoek om schuldregeling had ingediend, verzocht verzoeker de gemeente te bekijken of de hoogte van de verhaalsbijdrage kon worden aangepast. De gemeente zag geen reden mee te werken aan de totstandkoming van een schuldregeling door (tijdelijk) af te zien van verhaal van bijstand, maar adviseerde hem hoger beroep aan te tekenen tegen de uitspraak van de alimentatierechter.
De Nationale ombudsman overwoog dat, gelet op het feit dat verzoeker een verzoek om schuldregeling had ingediend en in zo'n situatie de wet het de gemeente mogelijk maakte tijdelijk (gedeeltelijk) af te zien van verhaal, het door de gemeente zonder nader onderzoek onverkort vasthouden aan de uitspraak van de alimentatierechter en het niet ingaan op het verzoek (gedeeltelijk) af te zien van verhaal van bijstand, in strijd was met het redelijkheidsvereiste.
De gemeente had het redelijkheidsvereiste geschonden door zonder nader onderzoek onverkort vast te houden aan de uitspraak van de alimentatierechter
De Nationale ombudsman gaf de gemeente in overweging om in verband met de door verzoeker aangevraagde schuldregeling bij zijn eigen gemeente de mogelijkheid te onderzoeken om tijdelijk gedeeltelijk af te zien van verhaal van bijstand.