Meneer en mevrouw Molenaar* wonen op een bijzondere locatie. Vanuit hun woning hebben zij uitzicht over een prachtig heuvellandschap. Toch kan zo'n unieke ligging ook nadelen met zich mee brengen…
Omdat de weg waaraan het echtpaar woont smal en steil is, heeft de gemeente al in 1956 een inrijverbod ingesteld voor verkeer van beide kanten. Maar daar is in de praktijk niet veel van te merken. Ondanks de verkeersborden rijden er regelmatig auto's, motoren, brommers en fietsers. Naast de overlast die dit verkeer met zich meebrengt voor omwonenden, is het vooral erg gevaarlijk op zo'n smalle steile weg. Daarom willen meneer en mevrouw Molenaar dat de gemeente er iets aan doet.
Meerdere malen heeft het echtpaar bij de gemeente geklaagd en gevraagd om maatregelen te treffen. De gemeente laat weten dat zij de kwestie serieus heeft bekeken. Maar helaas ziet zij geen mogelijkheid om iets te doen aan het negeren van het inrijverbod. Het plaatsen van een paal of slagboom vindt de gemeente niet wenselijk. De weg moet namelijk toegankelijk blijven voor hulpdiensten. Daarnaast moeten de eigenaars via de weg hun weilanden kunnen bereiken. Zelfs een persoonlijk gesprek met de wethouder leidt niet tot een oplossing voor het echtpaar. Maar ze geven de moed niet op. In een brief aan mij schrijven zij over hun frustratie over de gang van zaken. "De gemeente is toch verplicht haar eigen regels te handhaven?", zo vragen zij mij.
Burgers moeten erop kunnen rekenen dat de overheid er alles aan doet om te zorgen dat een verbod ook wordt nageleefd. In dit geval kan de gemeente dat volgens mij alleen maar doen door de weg volledig af te sluiten. Ik begrijp dat volledige afsluiting geen optie is omdat de weg dan onbereikbaar is voor bewoners en hulpdiensten. Een beperkte afsluiting houdt fietsers en brommers niet tegen. En van verscherpt politietoezicht is ook geen blijvend resultaat te verwachten in zo'n situatie. Bovendien heeft de politie vaak belangrijkere taken. Maar nu er geen concrete oplossing is, betekent dat niet dat de gemeente zich er dan maar bij mag neerleggen. Het gaat hier tenslotte om de verkeersveiligheid.
Ik heb daarom aan de gemeente gevraagd om nog eens goed na te denken over aanvullende maatregelen om het inrijverbod zo goed mogelijk te handhaven. Inmiddels heb ik goed nieuws ontvangen. De gemeente besluit om als test toch een 'sleutelpaal' te plaatsen. Na één jaar wordt gekeken of deze maatregel werkt. Hierdoor wordt in ieder geval het risico en overlast van auto's weggenomen. Hopelijk doorstaat de sleutelpaal de testfase, zodat het voor de deur bij de Molenaars veilig blijft.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
