Meneer kreeg over 2018 en 2019 een aanslag van de Belastingdienst voor Inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen. Hij vroeg kwijtschelding aan. Het verzoek om kwijtschelding werd afgewezen. Reden voor de aanslag over 2018 is dat meneer meerdere inkomens had waarop de heffingskorting werd toegepast. Daardoor is te weinig loonheffing ingehouden. Meneer kwam hier zelf achter en had daarom rekening moeten houden met de op te leggen aanslagen. Hij had kunnen weten dat hij die zou krijgen. Over 2019 had meneer € 31.293 aan bijverdiensten. Gezien de hoogte van de bijverdiensten had hij rekening moeten houden met een aanslag. Hij had moeten sparen om de aanslag te kunnen betalen. Hierom kon de Belastingdienst het verzoek om kwijtschelding afwijzen. Daarmee is de klacht ongegrond.
De ombudsman heeft geen rol in de beslissing of een aanslag juist is opgelegd of niet. Hiertegen had meneer in bezwaar moeten gaan bij de Belastingdienst.
