Een vrouw heeft kwijtschelding gevraagd voor gemeentelijke belastingen 2016-2019. Zij is al jaren bezig met het krijgen van de juiste uitkering en (aanvullende) bijstand. Volgens de gemeente heeft mevrouw overwaarde op haar huis. Daarom wordt haar verzoek afgewezen. Mevrouw wil dat de ombudsman zich uitspreekt. Zij stelt dat zij al jaren te weinig uitkering en/of bijstand ontvangt. Daarom kan zij de gemeentebelastingen niet betalen.
De gemeente heeft volgens de ombudsman terecht gekeken naar het vermogen van mevrouw, nadat zij om kwijtschelding heeft gevraagd. Voor 2018 en 2019 was er overwaarde. Voor 2016 en 2017 was dat niet zo. Vermogen speelt daarom alleen bij 2018 en 2019 een rol. De ombudsman heeft de gemeente gevraagd om een reactie. De gemeente heeft om praktische redenen voor de overwaarde gekozen. Daarnaast heeft mevrouw geen inzicht gegeven in haar inkomen. De gemeente kon daarom niet beoordelen of mevrouw te weinig inkomen had om de belastingen te betalen. Ook de stukken die de ombudsman hierover van mevrouw ontving, gaven dat inzicht niet. Daarom kon de gemeente in de ogen van de ombudsman terecht het kwijtscheldingsverzoek voor 2016 en 2017 afwijzen. Wel had de gemeente het ontbreken aan inzicht in haar beslissing moeten noemen. De ombudsman merkt op dat mevrouw hoe dan ook het grootste deel van de aanslagen 2016-2019 moet betalen. De gemeente heeft namelijk alleen kwijtschelding mogelijk gemaakt voor de afvalstoffenheffing. Alle andere belastingen kunnen daarom niet worden kwijtgescholden. Tot slot zal de gemeente het kwijtscheldingsverzoek voor 2016 en 2017 opnieuw beoordelen, mocht mevrouw alsnog inzicht geven in haar inkomen.
