Jos en Mariska (niet de echte naam) wonen in Lelystad. Mariska worstelt met verschillende psychiatrische problemen. Hierdoor is zij afhankelijk van verzorging door Jos. Het echtpaar vraagt daarom bij hun gemeente een persoonsgebonden budget (pgb) aan. Maar de gemeente zegt niet verantwoordelijk te zijn voor deze persoonlijke verzorging. Dan begint een lange periode van onduidelijkheid.
Op advies van de gemeente neemt Jos contact op met zijn zorgverzekeraar. Opnieuw ontvangt hij een afwijzing op zijn verzoek. Jos raakt gefrustreerd en stapt naar de Stichting Klachten en Geschillen Zorgverzekeringen (SKGZ). Dat helpt: SKGZ doet uitspraak en stelt dat de gemeente verantwoordelijk is. Deze zorg valt namelijk onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).
De gemeente legt zich neer bij de uitspraak. Maar dan gaat het weer mis. De gemeente keert het pgb niet uit en verwijst het echtpaar door naar de GGD. Ook de GGD geeft aan dat niet zij, maar de gemeente verantwoordelijk is. Jos is erg teleurgesteld. Hij weet nu ook niet meer waar hij terechtkan! Hij belt met de Nationale ombudsman.
Medewerker Jeanine van de Nationale ombudsman snapt zijn frustratie. Voor zowel het echtpaar als de gemeente is onduidelijk wie verantwoordelijk is. Jeanine gaat op zoek naar een oplossing. Om snel beweging te krijgen in deze zaak, stelt zij voor om samen te werken met het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Dat vindt Jos een goed idee. Jeanine vraagt het ministerie duidelijkheid te geven en mee te denken in deze slepende situatie. En dat gebeurt. Al snel komt het wijkteam langs voor een gesprek. In dit gesprek hoort Jos dat de gemeente niet zelf beslist of iemand recht heeft op het pgb. Zij schakelt hiervoor een organisatie in: Woonzorg. Nog steeds schiet het proces niet op. Maar na een aantal weken is er eindelijk een afspraak: medewerkers van de gemeente en Woonzorg bezoeken het echtpaar. En dat levert het verlossende gesprek op! Eindelijk krijgen zij de bevestiging dat de gemeente het pgb aan het echtpaar gaat uitbetalen. En zelfs met terugwerkende kracht!
Jos en Mariska zijn ontzettend opgelucht. Dankzij de betrokkenheid van de Nationale ombudsman en het ministerie van VWS is de zaak in beweging gekomen. Als inwoners voor hulp bij de gemeente aankloppen, dan moet de gemeente in staat zijn hen snel naar het juiste loket te verwijzen. Ook bij het aanvragen van een persoonsgebonden budget. We mogen mensen als Jos en Mariska niet meer onnodig lang in de kou laten staan!
De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van zaterdag 11 april 2020.
