Volgens verzoeker heeft de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) telecommunicatie tussen hem en een tweetal van zijn cliënten getapt of opgenomen.
Op basis van de aan de Nationale ombudsman verstrekte – en door de waarnemend ombudsman geverifieerde – informatie moet worden geoordeeld dat de klacht feitelijke grondslag mist.
Verzoeker klaagde er verder over dat de minister van Defensie zijn klacht over de MIVD niet binnen de daarvoor gestelde termijn heeft afgehandeld. De Nationale ombudsman heeft geconstateerd dat de
klachtafhandeling in totaal te lang heeft geduurd. Van de minister had mogen worden verwacht dat zij, toen bleek dat de afhandeling van de klacht niet binnen de na verdaging geldende termijn zou kunnen plaatsvinden, verzoeker uit eigen beweging en onder opgaaf van reden hiervan in kennis had gesteld.
In zijn klachtbrief aan de minister heeft verzoeker de minister ook verzocht om zich in algemene zin uit te laten over de vraag in welke situaties en onder welke voorwaarden de minister het tappen of opnemen van vertrouwelijke gesprekken toelaatbaar acht. De minister deed verzoeker de toezegging om deze vraag in een separate brief te beantwoorden. De minister is deze toezegging niet nagekomen. Door deze handelwijze is de gerechtvaardigde verwachting van verzoeker dat hij antwoord op zijn vraag krijgt geschonden.
De Nationale ombudsman ziet hierin aanleiding voor een aanbeveling aan de minister van Defensie om de aan verzoeker gedane toezegging om zijn vraag bij separate brief te beantwoorden alsnog binnen vier weken na te komen.
