Meneer en mevrouw Pietersen (niet de echte naam) wonen in een dorp in Groningen in het aardbevingsgebied. Uit onderzoek blijkt dat bij een zware aardbeving, hun huis niet veilig is. Het huis moet dus versterkt worden. Maar dit geldt niet alleen voor het huis van de familie Pietersen. Het huis van de buren is namelijk constructief verbonden met hun huis. En dat moet ook versterkt worden.
Op dezelfde manier versterken
De overheid regelt de versterking van huizen. Omdat de gaswinning is verminderd en de overheid de versterking sneller wil laten verlopen, kunnen inwoners kiezen voor minder ingrijpende maatregelen. De buren van de familie Pietersen kiezen hiervoor. Maar de familie Pietersen voelt zich juist veiliger bij de oude, meer ingrijpende maatregelen. Dit zorgt voor problemen. De Nationaal Coördinator Groningen (NCG) zegt namelijk dat de versterking van beide huizen hetzelfde moet zijn, omdat ze constructief met elkaar verbonden zijn. De familie Pietersen en de buren moeten dus één keuze maken.
Kom er onderling uit
Maar zowel de familie Pietersen als de buren willen niet veranderen van keuze. Hierdoor verslechtert ook hun relatie. Daarbovenop blijft de NCG zeggen dat de buren er onderling uit moeten komen. Lukt dit niet? Dan zal de NCG de minst ingrijpende maatregelen toepassen. Familie Pietersen vindt dit oneerlijk.
In gesprek
Ze nemen contact op met de Nationale ombudsman. Onze collega Sandra (niet de echte naam) gaat aan de slag en regelt een gesprek met de familie Pietersen en de NCG. Een bouwkundig adviseur zit ook bij het gesprek. In het gesprek vertelt de NCG over de bezwaren van het verschillend versterken van de woningen. De familie Pietersen vertelt wat hun zorgen en wensen zijn.
De bouwkundig adviseur zegt dat het in dit geval vrij makkelijk is om de woningen constructief van elkaar te scheiden. Als ze dat doen kunnen de woningen ook verschillende versterkt worden. En dat is goed nieuws voor iedereen! De NCG gaat akkoord met het scheiden van de woningen. Zowel de familie Pietersen als de buren kunnen hun huis nu laten versterken met hun gewenste maatregelen. Beiden zijn opgelucht en de onderlinge relatie verbetert.
Wat is er wél mogelijk?
Ik ben blij om te zien dat er een oplossing is gevonden waar de bewoners en de NCG allemaal tevreden mee zijn. Het is begrijpelijk dat de overheid met kaders werkt, maar deze kaders bieden niet altijd de beste oplossing voor de burger. Door in gesprek te gaan en goed naar elkaar te luisteren kunnen we kijken wat er wél mogelijk is. Een belangrijke les voor de overheid.
Het huis op de foto is niet het huis waar het in deze column over gaat.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 27 augustus 2022.
