Antonie* en zijn vrouw hebben hun huis al lange tijd te koop staan. Om de dubbele financiële lasten te beperken, besluiten zij de woning tijdelijk gemeubileerd te verhuren aan Saskia*. Al gauw komen ze erachter dat Saskia niet zo'n betrouwbare huurster is. Ze betaalt de huur niet, bezorgt de buren veel overlast en baart Antonie hiermee alleen maar meer kopzorgen
Antonie beëindigt het huurcontract en Saskia moet de woning verlaten. Dat doet zij, maar neemt daarbij ook een deel van de meubels van Antonie en zijn vrouw mee. Als Antonie dat hoort van zijn buurman, rijdt hij meteen naar de woning en belt de politie. Daar aangekomen ziet hij inderdaad dat Saskia zijn stoelen en tafel aan het inladen is. De politie, die inmiddels ook is gearriveerd, kan helaas niets doen omdat Antonie niet kan aantonen dat het zijn spullen zijn. Antonie is ten einde raad. Het lijkt hem volkomen duidelijk dat hier sprake is van diefstal en verduistering op heterdaad. Hij vraagt de politie om de situatie te bevriezen zodat hij thuis de benodigde bewijzen kan ophalen om aan te tonen dat het wel degelijk zijn spullen zijn. Maar de politie gaat daar niet op in. Als Antonie en zijn vrouw de dag erna hun woning gaan bekijken en het slot willen vervangen, blijken ook nog veel dingen te zijn vernield.
Antonie doet aangifte bij de politie van diefstal en verduistering. Hij weet inmiddels het nieuwe adres van Saskia en geeft dat ook door aan de politie. Daarnaast dient hij bij de politie een klacht in over hun optreden tijdens de verhuizing waarbij Antonie niet in staat is gesteld om aan te tonen dat het zijn spullen waren. De politie verklaart zijn klacht ongegrond omdat zij op dat moment niks voor Antonie konden doen. Rondom zijn aangifte blijft het vervolgens nog maanden stil. Antonie klopt bij de Nationale ombudsman aan met de vraag of wij hierin iets voor hem kunnen betekenen. Na onze tussenkomst volgt eindelijk een reactie: zijn aangifte is geseponeerd. Er vindt geen verder strafrechtelijk onderzoek plaats omdat het hier volgens de politie gaat om een civiel geschil tussen twee burgers en niet om verduistering. Als Antonie zijn spullen terug wil zal hij het conflict met Saskia zelf voor de rechter moeten uitvechten.
Wij begrijpen dat de politie ter plaatse destijds niet meteen kon optreden maar snappen niet waarom de politie naderhand geen onderzoek heeft gedaan. Bijvoorbeeld door Saskia te horen en de foto's en bewijsstukken van Antonie te bekijken. Pas na zo'n onderzoek kun je concluderen of er nou wel of niet sprake is van een civiel geschil of van verduistering. Daarnaast heeft het maar liefst negen maanden geduurd voordat Antonie de beslissing op zijn aangifte heeft ontvangen en daarbij ontbrak een goede motivering. Kortom: politie en justitie hebben dit slachtoffer wel erg in de kou laten staan!
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
