Ernst* doet digitaal aangifte van zijn inkomstenbelasting over 2011 en 2012. Als hij hierover bericht krijgt van de Belastingdienst, ziet hij tot zijn grote verbazing dat zij hem fiscaal partner hebben gemaakt van zijn ex-vrouw. Hoewel hij op papier nog wel getrouwd is met haar, leven zij al 12 jaar gescheiden van tafel en bed. Bovendien wonen ze ook al lang niet meer op hetzelfde adres. Dit zijn voorwaarden waarvan de Belastingdienst op haar website zelf aangeeft dat ze een fiscaal partnerschap beëindigen
Hij klaagt hierover bij de Belastingdienst. Ernst laat weten dat hij hen vóór 1 januari 2011 het vonnis van de rechter heeft gestuurd van de scheiding van tafel en bed en dat hij in de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) staat ingeschreven op een ander adres dan zijn ex. Ook wijst hij erop dat de Belastingdienst hem vóór 1 januari 2011 wel zag als een iemand zonder fiscale partner.
Zijn klacht bij de Belastingdienst levert Ernst echter niets op. Hij krijgt te horen dat het fiscaal partnerschap sinds juni 2011 gewijzigd is. De Belastingdienst gaat uit van de gegevens uit het GBA. Daarin staat hij nog wel als ‘getrouwd’. Daar gaan zij dan vanuit. Het vonnis dat hij hen eerder stuurde en het feit dat ze niet op hetzelfde adres wonen, brengt daar geen verandering in.
Ernst vindt dit ongelofelijk. Waarom maakt de Belastingdienst niet een aantekening in hun systeem dat hij geen fiscaal partner meer heeft? Hij voldoet nota bene aan de eisen die de Belastingdienst daar zelf aan stelt. Hij besluit zijn situatie aan de Nationale ombudsman voor te leggen. Uit ons onderzoek blijkt dat Ernst in de digitale aangifte 2011 en 2012 niet kon aangeven dat hij al in 2001 gescheiden is van tafel en bed en niet meer samenwoont met zijn ex-echtgenote. Dat erkent ook het Ministerie van Financiën.
Die erkenning komt wel erg laat. Hadden ze Ernst gelijk serieus genomen, dan kon het ministerie het aangifteprogramma inkomstenbelasting voor 2013 nog aanpassen op dit punt. Dat blijkt nu te laat en gebeurt pas bij het aangifteprogramma voor 2014. Een gemiste kans. Verder mag iemand zoals Ernst een betrokken en oplossingsgerichte houding van een overheidsinstantie verwachten. In dit geval had de Belastingdienst moeten zoeken naar een maatwerk oplossing toen Ernst goed onderbouwd zijn situatie schetste. Bijvoorbeeld door in hun systeem te zetten dat hij geen fiscale partner heeft. Hiervoor had met name de klachtbehandelaar bij de Belastingdienst kunnen zorgen. Maar dat bleef uit. Hopelijk leert de Belastingdienst van deze zaak en ondernemen ze de volgende keer de juiste acties.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
