Micky* heeft een ziekte waardoor ze niet kan werken. Samen met haar drie kinderen moet ze rondkomen van een uitkering. Door een studieschuld en zorgkosten heeft ze flinke schulden. Die lopen zo ver op, dat op een kwade dag de deurwaarder op de stoep staat
Omdat Micky krap bij kas zit, stelt de deurwaarder een betalingsregeling voor. Micky kan daarmee elke maand een stukje van haar schuld aflossen. Maar dat lukt haar uiteindelijk niet. De deurwaarder gaat daarom een stap verder: hij laat beslag leggen op Micky's uitkering. En daarbij gaat hij de fout in.
Volgens de wet moeten deurwaarders altijd rekening houden met de beslagvrije voet. Dat is het deel van het inkomen dat mensen nodig hebben om in hun eerste levensonderhoud te voorzien. In principe is de beslagvrije voet 90% van de bijstandsnorm, plus een bedrag voor woonkosten en ziektekostenpremie. Op dit bedrag mag geen beslag worden gelegd.
Micky's uitkering blijkt lager dan de voor haar geldende beslagvrije voet. Toch stelt de deurwaarder een betalingsregeling voor van 50 euro per maand. Micky voelt zich gedwongen om daarvoor te tekenen. Ze is bang dat de deurwaarder anders haar spullen weghaalt. En dat wil ze haar kinderen niet aandoen.
Ondertussen stapelen de schulden zich op. Omdat Micky de gemeentelijke belasting niet kan betalen, eist ook de gemeente een deel van haar uitkering op. Omdat die voorrang heeft bij het innen van schulden, krijgt de deurwaarder geen geld meer. Die laat het daar niet bij zitten en stelt een nieuwe betalingsregeling voor. Uit angst gaat Micky ook daarmee akkoord.
Micky's inkomen duikelt ver onder het bestaansminimum. Gelukkig scheldt de gemeente de belasting kwijt. Maar de betalingsregeling met de deurwaarder blijft gewoon doorlopen. Omdat ze inmiddels weet dat ze recht heeft op de beslagvrije voet, vraagt Micky de deurwaarder de regeling stop te zetten. Maar daar wil de deurwaarder niets van weten. Micky heeft er uit vrije wil voor getekend, zegt hij.
Dan klopt Micky bij mij aan. Ik schrik van haar verhaal. De deurwaarder is zijn boekje ver te buiten gegaan. De beslagvrije voet is er natuurlijk niet voor niets. Hij beschermt mensen tegen een negatieve financiële spiraal. Als deurwaarders de beslagvrije voet niet respecteren, hebben ze lak aan de wettelijke bescherming van het bestaansminimum. En ze beschamen dan ook het vertrouwen van de burger. Ik wil dan ook dat deze deurwaarder de onrechtmatige betalingsregeling intrekt.
Helaas staan Micky's problemen met haar deurwaarder niet op zichzelf. Ik krijg hier veel vaker klachten over. Daarom ben ik een onderzoek begonnen, waarmee ik in kaart breng waar het mis gaat. Volgende maand kom ik met mijn aanbevelingen om mensen die krap bij kas zitten te beschermen tegen deurwaarders die hun boekje te buiten gaan.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
