Flee* moet noodgedwongen rondkomen van een bijstandsuitkering. Iedere maand ontvangt zij 90% van deze uitkering, want 10% wordt gebruikt voor het afbetalen van schulden die zij heeft. Een benarde financiële situatie waarin iedere euro meer dan welkom is. Maar dan krijgt Flee nieuws wat haar situatie zo mogelijk nog moeilijker maakt… Haar gemeente Dongeradeel laat namelijk weten dat ze de gemeentelijke heffingen over 2005 en 2007 tot en met 2009 moet betalen. Voor het jaar 2006 had zij kwijtschelding van deze heffing aangevraagd en die ook gekregen vanwege haar lage inkomen. Voor de andere jaren had ze dat niet gedaan, maar na het bericht van de gemeente had zij alsnog kwijtschelding gevraagd.
Dongeradeel laat haar echter weten geen kwijtscheldingsaanvragen te behandelen als die later binnenkomen dan 6 weken nadat de heffing is opgelegd. Kortom, Flee moet betalen en de gemeente legt prompt beslag op nog eens 10% van haar uitkering. Flee, die voor iedere euro al moet wikken en wegen waar ze hem aan uitgeeft, dreigt nu kopje onder te gaan. Ze stapt naar mij met haar verhaal.
Haar zaak en de opstelling van de gemeente Dongeradeel hierin baart mij grote zorgen. Waarom? Het is zo dat een gemeente haar inwoners inderdaad mag vragen een kwijtscheldingsverzoek binnen een aantal weken na de aanslag in te dienen. Bijvoorbeeld om zo haar werkvoorraad te stroomlijnen. Maar overschrijding van zo'n termijn mag er nooit toe leiden dat de gemeente een aanvraag helemaal niet meer inhoudelijk behandelt. Wat de gemeente Dongeradeel doet is dus onjuist. Stelselmatig belet ze zo inwoners in een kwetsbare positie om later nog kwijtschelding te vragen.
Daarnaast legt de gemeente beslag op 10% van Flees al gekortwiekte uitkering. Een enorm ingrijpende maatregel. Want deze 10% maakt deel uit van de zogenaamde 'beslagvrije voet' van haar uitkering. Dit is het minimum inkomen waar iemand met schulden zijn vaste lasten -zoals huur, levensonderhoud en ziektekostenverzekering- van moet betalen. Deze grens is vastgelegd in de wet en zorgt ervoor dat mensen niet helemaal onder de armoedegrens komen. Door beslag te leggen op die 10% van Flees uitkering, handelt de gemeente tegen de wet.
Ik sta echt te kijken van de starre opstelling van Dongeradeel. Ik stel hen dan ook voor om Flees kwijtscheldingsaanvragen alsnog te behandelen en haar de al geïnde uitkering terug te betalen. Bovendien vraag ik hen voortaan op de juiste manier om te gaan met kwijtscheldingsverzoeken. De gemeente mag inwoners best vragen om verzoeken om kwijtschelding binnen zes weken te doen. Maar verzoeken die later binnenkomen moeten net zo goed behandeld worden.
Ik hoop dat de gemeente Dongeradeel leert van deze zaak. Want hoe het nu gaat… dat kan echt niet.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column