Een vrouw en haar twee kinderen hebben al jaren last van vocht en schimmel in hun huurwoning in Hoevelaken. Zij krijgen hierdoor steeds meer last van gezondheidsklachten. De vrouw vraagt bij diverse instanties om hulp. Ook doet zij een melding bij de GGD over de ongezonde woonsituatie, en vraagt zij de GGD om een gezondheidsonderzoek. De GGD praat met de vrouw en met de betrokken instanties, maar gaat niet zelf kijken in de woning. Tussen mevrouw en de woningcorporatie lopen de spanningen op. Nadat een commercieel bedrijf schimmels in de woning vaststelt, vraagt de vrouw nog een keer aan de GGD om de situatie in huis te beoordelen. Volgens de GGD hoeft dat niet. De GGD zegt dat zij genoeg informatie hebben en dat zij verder niets voor het gezin kunnen doen.
De vrouw klaagt hierover bij de GGD. Maar de GGD vindt dat er geen fouten zijn gemaakt. Mevrouw is het hiermee niet eens. Zij komt met haar klacht bij de Nationale ombudsman en de Kinderombudsman. De ombudsmannen onderzoeken wat mevrouw had mogen verwachten van de GGD, toen zij een melding deed over haar woning. En welke belangenafwegingen de GGD maakt als er kinderen onder de 18 zijn betrokken. De ombudsmannen vinden dat de GGD te weinig onderzoek heeft gedaan en zelf naar de woning had moeten kijken. De ombudsmannen vinden dat de GGD een andere keuze had moeten maken. Die ruimte heeft de GGD ook. Daarbij had de GGD rekening moeten houden met het meningsverschil tussen mevrouw en de woningcorporatie, maar ook met de kinderen en de verwachtingen van mevrouw.
De Nationale ombudsman en de Kinderombudsman vinden de klacht gegrond. Zij raden aan om bij elk verzoek om een gezondheidsonderzoek, goed te kijken of een huisbezoek nodig is. De aanwezigheid van kinderen onder de 18 verdient daarbij extra aandacht. Daarnaast raden de ombudsmannen de GGD aan om burgers en medewerkers duidelijk te maken wat de GGD is, en wat zij doen bij dit soort meldingen.
