Afgelopen week was een bijzondere week! Na twee weken afwezigheid was ik weer terug op kantoor en kon mij meteen opmaken voor een aantal mooie momenten. Daarover zo meteen meer. De weken daarvoor was ik het land in én uit. Ik vind het belangrijk om naar de mensen toe te gaan om te weten wat er zoal speelt.
Eerst heb ik de provincie Limburg doorkruist met diverse medewerkers en onze Ombudsbus om kennis te maken met mensen daar. Vervolgens ben ik met medewerkers naar Caribisch Nederland gevlogen om op Bonaire, Statia en Saba te spreken met burgers en bestuurders. Ik ben namelijk ook ombudsman voor de mensen in Caribisch Nederland. Ik kijk terug op bijzondere ontmoetingen en boeiende gesprekken. En gelukkig hebben we ook veel mensen met overheidsklachten op weg kunnen helpen.
Terug naar afgelopen week. De week waarin ik ons jaarverslag heb aangeboden aan de Tweede Kamer. Wat is mij – in mijn eerste jaar als ombudsman – zoal opgevallen? Op basis van de ruim 38.000 klachten die ik in 2015 heb ontvangen, kom ik tot de conclusie dat het vooral mis gaat wanneer de overheid zich onvoldoende verplaatst in de burger. Dat zie ik met name bij burgers die niet zelfredzaam zijn. Zij zijn juist vaak afhankelijk van de overheid om hun problemen op te lossen. Denk bijvoorbeeld aan burgers die niet mee willen of kunnen met de digitalisering van de Belastingdienst. Ik vind dat de overheid vroegtijdig meer oog moet hebben voor specifieke situaties waarin burgers zich kunnen bevinden. Oftewel: het burgerperspectief. De overheid is er voor de burger en niet andersom.
Als Nationale ombudsman ben ik ook Veteranenombudsman. Daarover heb ik in een apart jaarverslag punten aangekaart bij de Tweede Kamer. Zoals de klachtbehandeling door Defensie, de nazorg aan veteranen en toenemende juridische procedures. Ik blijf mij voor deze bijzondere groep inzetten zodat zij de aandacht krijgen die zij verdienen.
En dan nóg een hoogtepunt: afgelopen week is de nieuwe Kinderombudsman Margrite Kalverboer beëdigd. Hoera! Zij gaat zich inzetten voor kinderen in Nederland die buiten de samenleving dreigen te vallen. Ik ben ontzettend blij met haar komst.
Terugkijkend op deze week denk ik vooral: aan de slag!
