2019/037 UWV reageert niet op verzoek van de werkgever om gehoord te worden

Een werknemer meldt zich na een re-integratietraject volledig ziek bij haar werkgever. De werkgever en de werknemer zijn het niet eens over het aantal uren en dagen dat de werknemer vervolgens moet gaan werken. Daarom verzoekt de werknemer het UWV om een deskundigenoordeel op te stellen. De vraag die het UWV moet beantwoorden is of de werknemer haar eigen werk kan verrichten. Volgens het UWV is de werknemer niet geschikt om haar eigen werk te verrichten. Het UWV brengt dit deskundigenoordeel uit zonder eerst de werkgever te horen. De werkgever had hier echter wel uitdrukkelijk om verzocht.

De gemachtigde van de werkgever dient daarop een klacht in bij de Nationale ombudsman. De werkgever vindt dat het deskundigenoordeel onzorgvuldig tot stand is gekomen, omdat hij niet is gehoord. Ook vindt de werkgever dat het deskundigenoordeel niet goed is gemotiveerd, omdat niet duidelijk is voor welk werk de werknemer ongeschikt wordt geacht.

De Nationale ombudsman is van oordeel dat het UWV in dit geval niet verplicht was om de werkgever te horen. Feitelijk was namelijk voor de verzekeringsarts alleen het standpunt van de bedrijfsarts van belang. Het was volgens de Nationale ombudsman echter wel zo netjes geweest als het UWV op het verzoek van de werkgever om te worden gehoord had gereageerd. Daarom acht hij deze klacht deels gegrond.

De klacht over de motivering van het deskundigenoordeel acht de Nationale ombudsman ongegrond. Het deskundigenoordeel zelf geeft weliswaar slechts een antwoord op de door werknemer gestelde vraag, maar het oordeel is gebaseerd op een duidelijke en goed gemotiveerde verzekeringsgeneeskundige rapportage. Indien de werkgever de uitkomst van het deskundigenoordeel onduidelijk vond, had het volgens de Nationale ombudsman voor de hand gelegen als hij zijn bedrijfsarts om een toelichting had gevraagd.