Verzoekster heeft het (eenhoofdige) gezag over haar dochter van vijf jaar. Ze wil in de herfstvakantie met het haar op vakantie naar Turkije. De vlucht staat geboekt voor 15.30 uur. Ze heeft alleen handbagage en heeft online al ingecheckt. Als zij om 15.00 uur bij paspoortcontrole arriveert, vraagt de dienstdoende medewerker van de Koninklijke Marechaussee (KMar) haar om de toestemmingsverklaring van de vader van haar kind. In het kader van het Mobiele Toezicht Veiligheid voert de KMar extra controles uit bij reizende ouders met minderjarige kinderen teneinde kinderontvoeringen tegen te gaan. Omdat verzoekster als enige het gezag heeft legt ze uit dat ze geen toestemming nodig heeft. De KMar medewerker lijkt dit niet te begrijpen en verwijst haar door naar de verdiepte controle. Daar volgden weer dezelfde vragen en ook aan het dochtertje worden vragen gesteld. Een gewapende KMar medewerker loopt in de ruimte waar ondervraagd wordt heen en weer. Op haar verzoek om de vliegmaatschappij te bellen dat ze is opgehouden wordt door de medewerksters niet gereageerd. Dit alles wordt als intimiderend ervaren en uiteindelijk krijgen ze na ongeveer een kwartier toch toestemming om te vertrekken. Wel wordt gezegd dat de gate al gesloten is.
Aangekomen bij de gate blijkt inderdaad dat ze niet meer aan boord kunnen, de gate is al dicht.
Verzoekster klaagt erover dat de grenswachters geen professionele houding hebben gehad. Ze stelden de verkeerde vragen, ze weigerden de vliegmaatschappij te informeren over het oponthoud en gedroegen zich niet respectvol. Door het oponthoud had verzoekster haar vlucht gemist en schade geleden.
De Nationale ombudsman toetste de gedraging van de medewerkers van de KMar aan het vereiste van professionaliteit. Van de KMar medewerkers mag worden verwacht dat ze bij controle bij uitreis over voldoende kennis beschikken over de regelgeving om het gezag van een alleenreizende ouder op adequate wijze te controleren. In die zin was de ombudsman het eens met de minister van Defensie die in de klachtbehandeling daar de klacht gegrond verklaarde. Daarbij speelde ook een rol dat de weigering de vliegmaatschappij te bellen niet gepast werd geacht. In het algemeen was de KMar als reizigers daarom vragen daartoe bereid. De KMar had hiervoor excuses aangeboden.
De Nationale ombudsman overwoog verder dat ondanks de gegrondverklaring van de klacht er geen aanleiding was verzoeksters schade te vergoeden. De KMar was bevoegd het gezag te controleren. Op verzoekster rust de verantwoordelijkheid om zelf te zorgen dat ze het gezag kan aantonen. Informatie hierover is te vinden op de website van de overheid. Verder had verzoekster door zo laat zich te melden bij de grenscontrole zelf het risico genomen te laat bij de gate te arriveren. Ook zonder de controle was het de vraag geweest of zij tijdig bij de gate was aangekomen, gezien de afstand die zij moest overbruggen.
