Door een stroomstoring werkt de pompinstallatie van de openbare riolering vijf dagen lang niet en wordt er geen water afgevoerd. Hierdoor stijgt het niveau in het rioolstelsel. Kort daarna constateert verzoeker dat de kruipruimte van zijn woning vol staat met rioolwater. Als hij geen gehoor krijgt bij het noodnummer van de gemeente, schakelt hij een commercieel bedrijf in. Die stelt dat er een lekkage is ontstaan doordat een verbindingsstuk tussen de hemelwaterafvoer en de rioolbuis heeft losgelaten, vermoedelijk als gevolg van een bodemdaling. Door het stijgende peil in het rioolstelsel kon zo rioolwater weglekken.
Verzoeker dient een schadeclaim in bij de gemeente Ouder-Amstel. Die draagt de afhandeling over aan haar verzekeraar. Deze aanvaardt geen aansprakelijkheid, omdat er een defect was in de huisaansluiting. Als dat defect er niet was geweest, had er ook geen schade of hinder kunnen optreden door de storing van de pomp.
Alleen de rechter kan een bindende uitspraak doen over de aansprakelijkheid voor schade en een vergoedingsplicht. Wel vindt de ombudsman het belangrijk dat gemeenten behoorlijk omgaan met een schadeclaim. Daarvoor hanteert hij de spelregels van de Schadevergoedingswijzer.
Zo vindt de ombudsman het belangrijk dat bij de beoordeling van een schadeclaim een afweging wordt gemaakt van alle relevante feiten en omstandigheden. Daarvoor is onder meer nodig dat een deugdelijk onderzoek wordt gedaan naar de toedracht om de benodigde gegevens te achterhalen.
De ombudsman constateert dat bij de behandeling van de claim niet is betrokken dat er vijf dagen zijn verstreken voordat er actie is ondernomen naar aanleiding van de stroomstoring en niet valt uit te sluiten dat verzoekers waterschade had kunnen worden beperkt of zelfs voorkomen indien wel alert op het uitvallen van de pompinstallatie was gereageerd.
De gemeente kan dan ook niet worden gevolgd in de motivering van het besluit met betrekking tot verzoekers claim. De klacht is gegrond, wegens strijd met het vereiste van een goede motivering.