Verzoeker belde op een vrijdagavond 28 december 2012 naar de politie, omdat zijn schoonzoon vernielingen in zijn eigen woning had aangericht en met onbekende bestemming was vertrokken. Psychisch zou het niet goed gaan met de schoonzoon en verzoeker maakte zich zorgen voor het geval zijn schoonzoon weer terug zou komen naar de woning, waar ook zijn dochter en haar drie kleine kinderen verbleven. De politie hoorde het verhaal van verzoeker aan, maar kon hem niet helpen.
Verzoeker klaagde erover de politie hem en zijn dochter en haar kinderen in de gegeven situatie geen hulp en bescherming heeft geboden.
De Nationale ombudsman concludeerde dat de politie in deze zaak meer had kunnen doen. Dit was geen zaak om met een telefoontje af te handelen. Verzoeker had er van uit mogen gaan dat er ten minste politie ter plaatse was gekomen. De politie had dan niet alleen de vernielingen kunnen waarnemen en vastleggen, maar ook met verzoeker en belangrijker nog, mogelijk met de dochter van verzoeker in gesprek kunnen komen, om te achterhalen wat er zich in haar gezin afspeelde. Met het ter plaatse gaan had de politie verzoeker en het gezin kunnen uitleggen wat de mogelijkheden en onmogelijkheden van de politie zijn en hen daarmee wellicht ook wat gerust kunnen stellen. Verder had de politie in overleg met een hulpofficier van justitie kunnen bekijken of er mogelijkheden waren voor een afspraak op locatie en het opleggen van een huisverbod aan de schoonzoon.
Het vereiste van professionaliteit. De klacht is gegrond.
Uit angst voor hun schoonzoon hebben verzoeker en zijn dochter en haar kinderen op 30 en 31 december 2012 in een hotel verbleven. Verzoeker klaagde erover dat de politie weigerde om de kosten van deze hotelovernachtingen te vergoeden.