Verzoeker, fietsend door Amsterdam, krijgt het aan de stok met twee jongelui, die hem beledigen. Duwen en trekken en verzoeker geeft één van de jongens klap in het gezicht. De politie is snel ter plaatse en de jongeman doet aangifte wegens mishandeling. De politie wil dat verzoeker meegaat naar het bureau.
Verzoeker klaagt er onder meer over dat de politie fors geweld heeft toegepast en hem geboeid heeft meegenomen naar het politiebureau.
Verzoeker weigerde ondanks uitleg en waarschuwingen om van zijn fiets te komen en mee te gaan naar het politiebureau. Er zat voor de politieambtenaren dan ook niet veel anders op dan verzoeker vast te pakken en hem toen hij bleef weigeren mee te werken, naar de grond te brengen. Verzoeker stelt dat hij duidelijk heeft aangegeven dat zijn arm pijn deed. De vraag is echter of de politieambtenaren daarmee op dat moment nog rekening konden houden: verzoeker bleef zich immers verzetten en de politieambtenaren zagen na tevergeefs op verzoeker inpraten geen andere mogelijkheid om verzoeker, een flink uit de kluiten gewassen kerelman, mee te krijgen naar het politiebureau. Alleen verzoeker zelf had de voor hem kennelijk pijnlijke situatie kunnen doorbreken door aan te geven dat hij verder zou meewerken. Nu dat niet is gebeurd en de politie dus geen andere mogelijkheid had om verzoeker over te brengen naar het politiebureau, heeft de politie het recht op onaantastbaarheid van het lichaam voldoende gerespecteerd. Dat geldt ook ten aanzien van het boeien: er zat, omdat verzoeker zich bleef verzetten en zich agressief gedroeg en mede gelet op het postuur van verzoeker, in dit geval voor de politie niet veel anders op dan de handboeien aan te brengen teneinde verzoeker naar het politiebureau te kunnen overbrengen.
Respecteren van grondrechten; onaantastbaarheid van het lichaam.
Aanhouding zonder eerst nadere informatie in te winnen/ niet (direct) de reden van aanhouding meegedeeld.
