Jan* heeft sinds 2008 problemen met zijn buurman. Hij ervaart veel geluidsoverlast. Ook voelt hij zich bedreigd en geterroriseerd door de buurman. Hij doet in de loop der jaren een aantal keren aangifte bij de politie. Ook vraagt hij hulp aan de woningbouwvereniging. En begin 2011 schrijft hij de burgemeester aan omdat hij ten einde raad is. Uiteindelijk verhuist Jan in april 2012, nadat de gemeente op zijn verzoek een urgentieverklaring heeft afgegeven. De gemeente geeft die verklaring af met als urgentiegrond Bedreiging en geweld. De kwestie blijft hem echter ook na verhuizing nog bezig houden. Hij dient onder meer een klacht in bij de gemeente. Hij klaagt erover dat de gemeente niets of althans onvoldoende heeft gedaan in verband met de ernstige overlast die hij heeft ondervonden van zijn buurman, waardoor naar zijn mening zijn veiligheid in het geding was en hij zich gedwongen voelde te verhuizen. De gemeente verklaart zijn klacht ongegrond en schrijft onder meer dat niet is geconstateerd dat de openbare orde en veiligheid in gevaar was.
De ombudsman gaat in deze zaak met name in op de (regie)rol van een burgemeester in zaken waar het gaat om woonoverlast en burenconflict. Hij geeft een kader voor de beoordeling van dit soort klachten.
Op basis van de informatie die over en weer is verstrekt en informatie die is opgevraagd bij de politie, acht de ombudsman deze klacht ongegrond. Hij heeft onder meer overwogen dat niet is gebleken dat de veiligheid van Jan in gevaar was. De gemeente heeft ook toegelicht dat zij de urgentiegrond heeft genoemd om aan te sluiten bij Jans bewoordingen en beleving. En niet omdat er naar haar mening sprake was van bedreiging en geweld. Er was daarom volgens de ombudsman geen grondslag voor vergaande maatregelen jegens de buurman. Wel vond de ombudsman dat er aanleiding was voor de burgemeester om zich met de kwestie te bemoeien. Onder meer omdat de verhoudingen helemaal verstoord waren en het, mede gelet op enkele voorvallen die er waren geweest, duidelijk was dat er een reële kans bestond dat de situatie tussen de buren verder zou escaleren. De burgemeester heeft zich met deze zaak bemoeid vanuit de regierol die de burgemeester in dit soort zaken heeft. Ze heeft zich gericht op de samenwerking tussen de bij de overlast betrokken instanties (zoals woningbouw, politie en gemeente). Dit, opdat zij zouden onderzoeken of er een passende oplossing mogelijk was en hun inzet daarop zouden richten.
Het vereiste van samenwerking en de-escalatie.
