De heer C. heeft een winkel aan een plein, aan de rand van het centrum van Oirschot. In 2006 startte de gemeente een renovatieproject dat gefaseerd is uitgevoerd. Een onderdeel daarvan was de herinrichting van het plein. De direct belanghebbenden zijn diverse keren geïnformeerd over de plannen, onder meer op 8 september 2011 over de geplande uitvoering van de werkzaamheden in de maanden september en oktober 2011. In verband daarmee waren het plein en de daaraan gelegen winkels beperkt bereikbaar. Als gevolg van een planningsfout van de aannemer bij een ander onderdeel van het project kreeg de uitvoering van andere wegwerkzaamheden voorrang. Daardoor was het plein pas 9 december 2011 weer toegankelijk. Volgens de heer C. heeft hij daardoor klanten misgelopen in de voor zijn omzet belangrijke weken vóór Kerstmis. Wegens verdere vertraging door de winterse omstandigheden zijn de werkzaamheden uiteindelijk begin april 2012 afgerond.
Hij klaagt erover dat de gemeente te weinig heeft gedaan om het uitlopen van de planning te voorkomen en hem te weinig heeft geïnformeerd.
De Nationale ombudsman overwoog onder meer dat het onderhoud van wegen en dergelijke kan meebrengen dat voor aanwonenden en wegebruikers overlast ontstaat. De overheid hoort die overlast dan tot een nog aanvaardbaar minimum te beperken. Van burgers mag worden gevraagd dat zij voor enige tijd overlast voor lief nemen, mar dat mag niet zo ver gaan dat voor langere tijd de bereikbaarheid van hun huis of bedrijf wordt belemmerd. Als de werkzaamheden door onvoorziene omstandigheden uitlopen brengt dat niet zonder meer mee dat de eventuele schade van de burger voor zijn rekening komt. In dit geval had de gemeente de belangen van de winkels aan het plein bij en vlotter afronding van de werkzaamhedenmoeten laten meewegen, maar daar is niet van gebleken. Verder had moeten worden onderzocht in hoeverre de aannemer aansprakelijk was voor gevolgschade. Daarbij merkte de Nationale ombudsman op, dat de gemeente door in te stemmen met een overschrijding van de planning het risico heeft geaccepteerd dat winterse omstandigheden voor verdere vertraging konden zorgen.
In dit verband is gewezen op de Schadevergoedingswijzer, met onder meer de spelregel dat de overheid ook zelf contact onderhoudt met de benadeelde burger en zelf een standpunt inneemt, ook als de verzekeraar de claim al heeft behandeld.
De Nationale ombudsman oordeelde de klacht gegrond, wegens strijd met het motiveringsvereiste.
Aan dat oordeel verbond hij de aanbeveling aan het college om zijn standpunt met betrekking tot de claim van de heer C. te heroverwegen en een nieuwe beslissing te nemen.
