Verzoeker was sinds de jaren negentig werkzaam als orthopedisch chirurg bij ziekenhuis X. Vanwege verschil van inzicht over het uitoefenen van zijn praktijk is eind 2007 de samenwerking beëindigd door middel van een vaststellingsovereenkomst. Na de beëindiging van verzoekers praktijk bij het ziekenhuis heeft de Raad van Bestuur van het ziekenhuis een onderzoek door twee hoogleraren laten verrichten naar de behandeling van tien patiëntencasus door verzoeker toen hij nog werkzaam was in het ziekenhuis. De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) werd van dit onderzoek, en de uitkomsten ervan, op de hoogte gesteld. Het rapport van de hoogleraren werd door de IGZ als melding beschouwd en zij stelde een onderzoek in.
Verzoeker klaagt over de wijze waarop de IGZ een melding over hem heeft behandeld, meer specifiek klaagt verzoeker over:
1. de behandelingsduur van het onderzoek naar deze melding;
2. het niet naleven van haar eigen procedures door de IGZ en
3. de vooringenomen en eenzijdige opstelling van de IGZ.
In februari 2009 nodigde de IGZ verzoeker uit voor een gesprek over de melding en het onderzoek. Vervolgens bleef concreet onderzoek uit, er werd door de inspecteur meerdere malen met verzoeker en ook met het ziekenhuis gebeld, gemaild en geschreven, maar de inspecteur deed pas bijna 1,5 jaar na de melding een poging een deskundige te zoeken die de casus van patiënten kon onderzoeken.
Nadat het uiteindelijk niet gelukt was om een deskundige te vinden, is de IGZ alsnog overgegaan tot het opstellen van een conceptrapport met daarin haar bevindingen en conclusies. Na reacties hierop van verzoeker en het ziekenhuis, trok zij het conceptrapport terug en besloot de melding zonder nader onderzoek af te ronden. Dat is naar het oordeel van de Nationale ombudsman inconsistent. De IGZ heeft haar eigen positie niet goed bewaakt. Een eigen koers ontbrak. De IGZ werd speelbal in de strijd tussen de betrokkenen. De Nationale ombudsman is van oordeel dat de IGZ geen goed beeld had hoe zij deze casus aan moest pakken en dat leidde ertoe dat zij gedurende de loop van het onderzoek de regie verloor.
In het rapport van de Nationale ombudsman "Geen gehoor bij de IGZ" staan acht aandachtspunten genoemd. Uit dit onderzoek blijkt dat deze aandachtspunten evenzeer van belang zijn voor de zorgverlener die onderwerp van onderzoek van de IGZ is. Voor de zorgverlener is het van groot belang dat hij zo spoedig mogelijk hoort wat de conclusies zijn van het onderzoek van de IGZ. Dat een zorgverlener tijdig weet waar hij aan toe is, is onder meer van belang voor bijvoorbeeld de verlenging zijn BIG-registratie en het vertrouwen van (huidige of toekomstige) zorginstellingen en collegae.
De zig-zag koers en het niet duidelijk communiceren had belangrijke nadelige gevolgen voor de positie van verzoeker.
Getoetst is aan het vereiste van professionaliteit - gegrond.
