Verzoekster schakelde een gerechtsdeurwaarder voor de incasso van het bedrag van € 250 waartoe de rechter haar ex-partner had veroordeeld. In het intakegesprek met de gerechtsdeurwaarder werd gesproken over de kosten van de werkzaamheden van de gerechtsdeurwaarder en in welk geval die kosten voor rekening van verzoekster zouden komen.
De gerechtsdeurwaarder probeerde loonbeslag te leggen op het salaris van de ex-partner. In de tussentijd nam verzoekster verschillende keren contact op met de gerechtsdeurwaarder om te informeren naar de stand van zaken. Daarbij gaf ze ook aan dat zij zelf in financiële problemen dreigde te raken. De werkgever van de man liet vervolgens aan de gerechtsdeurwaarder weten dat zijn dienstverband was beëindigd, zodat alleen het vakantiegeld nog aan de gerechtsdeurwaarder kon worden overgemaakt. De gerechtsdeurwaarder liet aan verzoekster weten dat loonbeslag verder niets zou opleveren en dat hij andere verhaalsmogelijkheden zou gaan onderzoeken. Ook bevatte de brief een kostenoverzicht op grond waarvan verzoekster nog een bedrag van € 327,74 verschuldigd was aan de gerechtsdeurwaarder. Naar aanleiding daarvan besloot verzoekster de opdracht in te trekken. De gerechtsdeurwaarder stuurde haar vervolgens een afrekening. Dit tweede kostenoverzicht bevatte ten opzichte van het eerste kostenoverzicht een extra post voor "bemoeiingen, bestudering casus, correspondentie, onderzoek verhaalmogelijkheden" waardoor het totale bedrag neerkwam op € 536,26. Het bedrag aan vakantiegeld dat de gerechtsdeurwaarder van de werkgever van de ex-partner had ontvangen, werd daarop in mindering gebracht.
Verzoekster klaagde er bij de Nationale ombudsman dat de gerechtsdeurwaarder haar onvoldoende had geïnformeerd over de hoogte van de post "bemoeiingen".
De Nationale ombudsman is van oordeel dat de gerechtsdeurwaarder door het versturen van twee verschillende kostenopgaven onvoldoende rekening had gehouden met het belang van verzoekster om goed geïnformeerd te worden over de hoogte van de kosten. Daarbij speelde onder andere een rol dat in de eerste kostenopgave een stelpost "bemoeiingen" ontbrak. Van verzoekster kon daarom niet worden verwacht dat zij had moeten begrijpen dat er bij de definitieve kostenopgave nog een extra bedrag bij zou komen. Hierdoor handelde de gerechtsdeurwaarder in strijd met het vereiste van goede informatieverstrekking. De Nationale ombudsman gaf de gerechtsdeurwaarder in overweging om verzoekster het bijkomende bedrag kwijt te schelden.
