Verzoekster wilde voor haar schoonouders, een Nederlands gepensioneerd echtpaar woonachtig in België, tijdelijke ABWZ-zorg in Nederland inkopen bij een zorghotel. Verzoekster richtte zich tot het CIZ, maar het CIZ gaf aan dat het CIZ geen indicatie kan stellen voor in het buitenland wonende Nederlanders. Het CIZ verwees verzoekster hiervoor naar Zorgverzekeraar Agis.
Agis deelde vervolgens aan verzoekster mee dat het CIZ de indicatiestelling moest verrichten en verwees verzoekster weer naar het CIZ. Verzoekster richtte zich hierop tot het Ministerie van VWS waar zij te horen kreeg dat zij rechtstreeks contact moest opnemen met Agis Groep Buitenlands recht, aangezien Agis bekend was met de problematiek bij het CIZ en afhankelijk van de situatie zou bekijken wat praktisch de beste oplossing is.
Verzoekster klaagt erover dat het Centrum indicatiestelling zorg (CIZ) onduidelijke informatie verstrekt over de indicatiestelling voor Nederlanders die in het buitenland wonen en gebruik willen maken van (tijdelijke) AWBZ-zorg in Nederland.
Hoewel van begin af aan bekend was en had moeten zijn dat Agis de aangewezen instantie was om indicatiestellingen te verrichten, bestond hierover onduidelijkheid bij de verschillende instanties. Verzoekster werd verwezen van de ene instantie naar de andere instantie zonder een adequaat antwoord te krijgen op haar verzoek. Pas nadat de instanties met elkaar om tafel zijn gaan zitten, werd voor alle partijen duidelijk op welke wijze Nederlanders - die in het buitenland wonen en conform de verordening een beroep kunnen doen op tijdelijke AWBZ-zorg - deze zorg vergoed kunnen krijgen.
Het vereiste van goede samenwerking - gegrond
