Faiza (niet de echte naam) is mantelzorger van haar ouders. Haar vader is dementerend en haar moeder is slecht ter been. Na een harde val belandt haar moeder met een botbreuk in het ziekenhuis. Volgens de artsen zal zij niet meer helemaal herstellen van haar val. En zal ze langdurige zorg nodig hebben. Teruggaan naar huis is volgens de artsen geen optie.
Naar het verpleeghuis
Dat valt Faiza en haar moeder zwaar, want haar moeder wil het liefst terug naar huis en naar haar man. Tegelijkertijd snapt ze dat dit niet kan. Na goed overleg met de artsen besluit de moeder van Faiza om naar een verpleeghuis te gaan. Daarvoor dient ze een aanvraag in bij het CIZ, het Centrum Indicatiestelling Zorg.
Aanvraag wordt afgewezen
Het CIZ controleert alle medische gegevens. Ook sturen ze iemand langs bij het ziekenhuis om te praten met de moeder van Faiza. Kort daarop laat het CIZ weten dat zij de aanvraag afwijzen. Het CIZ zegt dat zij nog niet met zekerheid kunnen zeggen dat de moeder van Faiza langdurige zorg nodig heeft. Dat moet eerst in een revalidatiecentrum worden bekeken. Verblijf in een revalidatiecentrum valt onder een andere wet, schrijft het CIZ. En daar gaan zij niet over.
Formele antwoorden
Voor Faiza is dat onbegrijpelijk. Voor de aanvraag kreeg zij advies van verschillende artsen. Hoe kan het CIZ deze aanvraag na één kort bezoek afwijzen? Faiza mailt over en weer met het CIZ, maar krijgt steeds formele antwoorden op haar vragen. Haar frustratie loopt op en ze vraagt aan ons of wij iets kunnen betekenen. Collega Annemieke gaat voor haar aan de slag.
Beter informeren
Na een kort onderzoek zien we dat het CIZ op papier alles goed heeft gedaan. Dat betekent dat de moeder van Faiza eerst naar een revalidatiecentrum moet, voordat ze naar een verzorgingshuis kan. Wel had het CIZ Faiza en haar moeder beter kunnen informeren. Wetten en regels zijn soms heel ingewikkeld of onlogisch, en daardoor moeilijk te begrijpen.
Emotioneel zwaar
Verder was al dit regelwerk voor Faiza als mantelzorger ook emotioneel zwaar. In dit geval had een telefoontje van het CIZ, met uitleg over het besluit en de regels kunnen helpen. Dan had Faiza waarschijnlijk meer begrip gehad voor de afwijzing. En had het een hoop moeite en frustratie gescheeld.
Ook vroeg ik het CIZ om persoonlijk contact met Faiza te zoeken. Ik ben dan ook blij dat het CIZ haar hierna uitnodigde voor een gesprek. Daarmee is de lucht geklaard, en heeft het CIZ kunnen leren van Faiza's ervaring.
De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 24 februari 2024.
