Verzoeker meldde zich in medio 2006 bij de gemeente Kampen voor schuldhulpverlening. Na aanmelding hoorde verzoeker niets meer en medio 2007 nam hij contact op met de gemeente. Verzoeker kreeg te horen dat hij alles opnieuw moest indienen wegens een fout. Verzoeker werd tot tweemaal toe verzocht zijn gehele dossier opnieuw in te dienen wegen het zoekraken van stukken.
Begin 2009 nam de vader van verzoeker contact op met de gemeente, het schuldhulptraject was niet van de grond gekomen. Hierop diende verzoeker een klacht in bij de gemeente en stelde de gemeente aansprakelijk voor zijn schade door de lange behandelingsduur. De klacht werd door de gemeente gegrond verklaard omdat de communicatie was bemoeilijkt door persoonlijke omstandigheden van de betreffende medewerker. Verder liet de gemeente weten dat zij zich kon voorstellen dat door toedoen van de gemeente financiële schade was ontstaan. Verzoeker zou hierover nog bericht kunnen verwachten. Dit bleef echter uit en verzoeker wendde zich tot de Nationale ombudsman en beklaagde zich erover dat de gemeente geen gevolg had gegeven aan een tegemoetkoming, ondanks dat zijn klacht over het functioneren van de medewerker schuldhulpverlening gegrond was verklaard.
De Nationale ombudsman nam contact op met de gemeente en vroeg om een snelle afhandeling van de schade van verzoeker. Uit dit contact maakte de Nationale ombudsman op dat de gemeente welwillend stond tegenover een spoedige afhandeling van de klacht en bereid was verzoeker tegemoet te komen. De Nationale ombudsman en de gemeente Kampen waren het er over eens, dat aantoonbaar was geworden dat de gemeente steken had laten vallen in het schuldhulpverleningstraject en dat de schade gecompenseerd zou moeten worden. Bovendien had de gemeente de Nationale ombudsman laten weten hiertoe bereid te zijn. Vervolgens liet de gemeente weten dat het gesprek met verzoeker niet naar tevredenheid was verlopen. De vordering van verzoeker was inmiddels ontvangen en doorgezonden naar de verzekeraar. Hierop stelde de Nationale ombudsman een onderzoek in.
De verzekeraar liet verzoeker weten dat niet was gebleken van financiële schade en dat de aansprakelijkheid van de gemeente niet was aangetoond.
De Nationale ombudsman is van oordeel dat de gemeente het vereiste van rechtszekerheid heeft geschonden doordat de gemeente de toezegging aan verzoeker om hem te zullen compenseren, niet is nagekomen.
De gemeente verklaarde de klacht van verzoeker gegrond en erkende dat het schuldhulpverleningstraject was mislukt, doordat de medewerker van de gemeente niet in staat was gebleken het dossier tot een goed einde te brengen. Na de gegrond verklaring van de klacht liet de gemeente verzoeker ondubbelzinnig weten de schade te zullen compenseren, daar de gemeente zich kon voorstellen dat door het handelen en nalaten van de gemeente financiële schade was ontstaan. De gemeente zei dit zowel in de behandeling van de klacht, als in het contact met de Nationale ombudsman. De Nationale ombudsman gaf de gemeente in overweging verzoeker een redelijk te als compensatie van het nadeel dat hij heeft geleden.