Het UWV maakte een voorschot ziekengeld over op een rekeningnummer van verzoekster dat was opgegeven door de accountant van haar ex-werkgever. Dit rekeningnummer (dat een groot tekort vertoonde) stond weliswaar op naam van verzoekster en haar ex-partner, maar was niet het rekeningnummer dat door haar was opgegeven en waarop zij de betaling wenste. Verzoekster zat op dat moment in een blijf-van-mijn-lijf-huis.
Verzoekster klaagde er onder meer over dat het UWV niet bereid was om de voorschotbetaling ongedaan te maken en het bedrag alsnog te storten op het door haar gewenste rekeningnummer.
De Nationale ombudsman overwoog dat het UWV het vereiste van actieve en adequate informatieverwerving had geschonden door onvoldoende te controleren of het opgegeven rekeningnummer ook het rekeningnummer was waarop verzoekster het voorschot wilde ontvangen. Ook al werd door het UWV niet voldaan aan zijn onderzoeksplicht, juridisch gezien was er wel bevrijdend betaald; het bewuste rekeningnummer was niet rechtsgeldig uitgesloten. Niettemin werd verzoekster door het UWV in een situatie gebracht waarin zij van het voorschot geen gebruik kon maken. Haar viel hiervan geen verwijt te maken. Het UWV had in de ogen van de Nationale ombudsman alles in het werk moeten stellen om de ontstane situatie voor verzoekster te verzachten of weg te nemen. Het redelijkheidsvereiste bracht met zich mee dat het UWV in deze zaak geen beroep op die bevrijdende betaling had mogen doen. In zoverre achtte de Nationale ombudsman de onderzochte gedraging niet behoorlijk.
Het UWV werd in overweging gegeven om (a) in de gevallen waarin een telefonische controle van het rekeningnummer niet volstaat een schriftelijk verzoek uit te doen aan cliënten om aan te geven dan wel te verifiëren op welk rekeningnummer de ZW-uitkering gestort dient te worden alsmede (b) een zodanige oplossing te bewerkstelligen waardoor verzoekster alsnog zou kunnen beschikken over het bewuste bedrag.
Overige klachtonderdelen:
- uitbetaling Wazo-uitkering
