Verzoekster klaagde er over dat het college van burgemeester en wethouders van Zuidhorn geen nadere maatregelen wil treffen op de aan haar geleverde bouwkavel. Verzoekster stelde dat het college voor de kavel een zogeheten 'schone grondverklaring' had afgegeven, terwijl bij een later uitgevoerd nader onderzoek bodemverontreiniging was vastgesteld.
Door verzoekster was een perceel gekocht voor de bouw van een loods. Al eerder was een verkennend bodemonderzoek uitgevoerd, waarbij werd geconcludeerd dat streefwaarden niet werden overschreden en er uit milieuhygiënisch oogpunt geen enkel bezwaar was tegen de realisatie van een industrieterrein. Kort na levering van het perceel werden in de bodem meerdere voorwerpen aangetroffen, waarna verzoekster een op haar verzoek door het college opgestelde brief ontving, waarin onder de kop "Schone grond verklaring gemeente Zuidhorn" werd verklaard dat de bodem geschikt was voor ieder willekeurig gebruik.
Naar aanleiding van door verzoekster geuite zorgen over mogelijke bodemverontreiniging, stelde het college een bedrag beschikbaar voor een tweede bodemonderzoek. In het rapport omtrent dit onderzoek werd geconcludeerd dat er vanuit milieuhygiënisch oogpunt geen beperkingen hoeven te worden gesteld aan de gebruiks- c.q. bestemmingsmogelijkheden van het terrein.
De Nationale ombudsman oordeelde dat het college bij zijn beslissing om geen nadere maatregelen te treffen heeft gehandeld in overeenstemming met het redelijkheidvereiste, omdat de uitkomst van de belangenafweging niet als onredelijk kan worden aangemerkt nu het betreffende perceel was gekocht voor de oprichting van een bedrijf en er blijkens beide rapportages geen enkele beperking hoeft te worden gesteld aan de gebruiks- c.q. bestemmingsmogelijkheden van het perceel.