Verzoeker klaagde erover dat een bepaalde politieambtenaar zijn privacy had geschonden door in het bijzijn van twee andere politieambtenaren een opmerking over verzoeker detentieverleden te maken tegen een vriendin van hem. De Nationale ombudsman kon niet vaststellen dat de opmerking was gemaakt. De politieambtenaren ontkenden ten stelligste dat de opmerking was gemaakt. De vriendin kon niet nader worden bevraagd en de vraag was in hoeverre de vriendin haar verklaringen over de opmerking in vrijheid had kunnen afleggen nu was gebleken dat de vriendin zich in een afhankelijke positie ten opzichte van verzoeker bevond. De Nationale ombudsman was derhalve van mening dat de klacht feitelijke grondslag miste.
Verder stelde de Nationale ombudsman ambtshalve onderzoek in naar twee aspecten van de interne klachtbehandeling door de politie. De Nationale ombudsman oordeelde dat de politie niet had voldaan aan de hoorplicht. De gesprekken die met verzoeker waren gevoerd over zijn klacht waren gelet op het bepaalde in de klachtenregeling verkennend van aard. Verder oordeelde de Nationale ombudsman dat de korpsbeheerder niet had gehandeld in strijd met het beginsel van administratieve nauwkeurigheid door de klachtafhandelingsbrief bij zijn afwezigheid te laten ondertekenen door de plaatsvervangend korpsbeheerder. Wel merkte de Nationale ombudsman daarbij op dat het de voorkeur zou hebben als in soortgelijke toekomstige gevallen in de brief wordt vermeld door wie de brief wordt ondertekend.
