Een werkgever in de zorgsector verzocht aan de CWI toestemming om een aantal werknemers te mogen ontslaan. Eén van die werknemers constateerde dat er mogelijk sprake was van een ongeoorloofde belangenverstrengeling omdat het hoofd juridische zaken van de CWI in het district waar die ontslagaanvragen werden behandeld tevens lid was van de Raad van Toezicht van de twee uitvoerende stichtingen van die werkgever. Hij diende daarover een klacht in bij de Nationale ombudsman.
Voor de Nationale ombudsman was het niet aannemelijk dat het betrokken districtshoofd daadwerkelijk bemoeienis had gehad met de ontslagaanvraag. Er was dus geen sprake van een zogenaamde subjectieve partijdigheid.
Ter beoordeling stond daarom uitsluitend nog de vraag of de schijn van partijdigheid was vermeden. Bij de toetsing daarvan speelt de subjectieve beleving van de burger een belangrijke rol. In deze zaak werd de schijn van partijdigheid gewekt doordat het districtshoofd vóór de aanvang van de ontslagprocedure een oriënterend gesprek (over onder meer de ontslagprocedure, rechten en plichten van werkgever en werknemer) had gehad met het hoofd personeelszaken van één van de twee stichtingen én doordat die stichting haar ontslagaanvragen richtte aan de CWI ter attentie van het betrokken districtshoofd. Hierdoor was er sprake van een objectief gerechtvaardigde schijn van partijdigheid.
De CWI heeft hiermee gehandeld in strijd met het verbod van vooringenomenheid. De klacht is gegrond.
De Nationale ombudsman nam met instemming kennis van het besluit van de CWI om daar waar zich mogelijk (de schijn van) belangenverstrengeling kan voordoen de behandeling van de ontslagzaak over te dragen aan een ander district van de CWI
