Verzoekers dochter en haar vriend werden verdacht van handel in verdovende middelen en van vuurwapenbezit. De politie was binnengetreden in de woning van verzoekers dochter ter aanhouding en doorzoeking ter inbeslagneming.
Verzoeker klaagde erover dat de politie geen rekening had gehouden met het feit dat zijn driejarige kleinkind in de woning aanwezig was tijdens de aanhouding van verzoekers dochter en dat de politie verzoekster dochter niet op een ander moment had aangehouden. Verder klaagde verzoeker erover dat een bureauchef zijn verzoek om formele behandeling van zijn klacht had afgewezen. Verzoeker stelde zich op het standpunt dat hij tijdig schriftelijk beroep had ingesteld in het kader van de interne klachtenprocedure. De politie stelde die brief niet ontvangen te hebben.
De Nationale ombudsman was om twee redenen van mening dat de politie bij de aanhouding niet had gehandeld in strijd met het evenredigheidsvereiste. Wat betreft de wijze van binnentreden in de woning overwoog de Nationale ombudsman dat de door de politie gekozen aanpak om redenen van veiligheid en vanuit het oogpunt van een succesvolle opsporing het meest voor de hand lag. Door niet aan te bellen alvorens de woning te betreden, hadden de in de woning aanwezige personen niet de gelegenheid gehad om de eventueel in de woning aanwezige verdovende middelen weg te maken en een mogelijk vuurwapen ter hand te nemen. Wat betreft het tijdstip van binnentreden, concludeerde de Nationale ombudsman dat het in dit geval te ver zou zijn gegaan om van de politie te verwachten dat eerst was nagegaan wanneer het kind al dan niet in de woning aanwezig was, zeker nu het kind nog niet de schoolgaande leeftijd had bereikt en dus niet op vaste tijden afwezig was. Daarmee zou naar verhouding een hoeveelheid inzet van de politie zijn gemoeid, die in dit geval niet van de politie gevergd had kunnen worden.
