Meneer wil gebruik maken van zijn recht om de afrekening van de servicekosten te controleren. Maar zijn verhuurder geeft hierin geen inzage. Daarom stapt hij naar de Huurcommissie. Ook bij de Huurcommissie krijgt hij geen inzage. Daarnaast klaagt meneer erover dat het beleid van de Huurcommissie verschil zou maken tussen (bewoners van) gebouwen met zowel koop- als huurwoningen en van gebouwen die volledig worden verhuurd. Want de verhuurder van een gebouw met koop- en huurwoningen, hoeft alleen facturen van de Vereniging van Eigenaren (hierna: VvE) te laten zien. En dan wordt alsnog niet zichtbaar hoe de servicekosten precies zijn opgebouwd.
Omdat meneer zich niet in de reactie van de Huurcommissie kan vinden en hij het niet passend vindt dat de Huurcommissie zijn klacht over het beleid niet in behandeling neemt, vraagt hij de ombudsman naar de zaak te kijken.
De ombudsman onderzoekt de klacht en stelt de Huurcommissie vragen over haar beleid. Daarna schrijft de ombudsman meneer een brief. In de brief legt hij uit dat in de wet staat dat het recht op inzage iets is tussen de huurder en verhuurder. En dat een procedure bij de Huurcommissie niet bedoeld is om inzage in stukken te krijgen. De Huurcommissie komt alleen in beeld als haar wordt gevraagd te kijken naar de betalingsverplichting van een huurder. Om die te kunnen beoordelen, vraagt zij informatie op bij een verhuurder. In haar beleid staat dat er bij gebouwen met koop- en huurwoningen wordt gevraagd om stukken die voldoende zekerheid geven dat het om de daadwerkelijke kosten gaat, zoals een factuur van de VvE. Het is vervolgens niet aan de Huurcommissie om te controleren of die stukken ook kloppen. Daar komt bij dat de Huurcommissie haar oordeel niet alleen op de VvE-stukken baseert.
De ombudsman vindt dat een begrijpelijk standpunt en ziet geen reden om te stellen dat de Huurcommissie oneerlijk onderscheid zou maken tussen huurders van verschillende gebouwen. Wel geeft hij de Huurcommissie een aandachtspunt mee. De Huurcommissie heeft de klacht van meneer namelijk niet behandeld, omdat er niet over haar beleid kan worden geklaagd, zo stelt zij. De ombudsman ziet dat anders. Volgens de ombudsman is er namelijk wel ruimte voor klachtbehandeling als het gaat om eigen beleid van een overheidsinstantie.
