Een gemachtigde dient in 2021 een klacht in bij het Erasmus Medisch Centrum (EMC). Hij klaagt dat een medewerker van het EMC tijdens een zitting van de Raad van State beschuldigingen uitte over zijn cliënt en zijn Stichting. Daarna dient de gemachtigde nog twee klachten over uitspraken van dezelfde medewerker in bij het EMC. Het EMC behandelt alleen de eerste klacht. Zij vraagt een onafhankelijke klachtencommissie om advies. Die vindt de klacht ongegrond. De commissie kan niet vaststellen dat de beschuldigingen zijn gedaan. De Raad van Bestuur gaat op advies van de commissie wel met de betreffende medewerker in gesprek over.
De gemachtigde wendt zich tot de Nationale ombudsman. Hij is het er niet mee eens dat de klacht ongegrond is bevonden. Verder vindt hij dat de klachtbehandeling lang heeft geduurd. Tenslotte vindt hij het niet terecht dat zijn vervolgklachten niet in behandeling zijn genomen. De ombudsman heeft navraag gedaan bij het EMC. De vervolgklachten zijn niet in behandeling genomen omdat het EMC de eerste klacht al heeft behandeld en het hier om soortgelijke klachten gaat. Het EMC heeft verder toegelicht waarom het proces van klachtbehandeling lang heeft geduurd.
De ombudsman komt tot de conclusie dat de klacht door de klachtencommissie zorgvuldig en met veel aandacht is behandeld. Hij vindt het waardevol dat de Raad van Bestuur met de betreffende medewerker heeft gesproken over de klacht. En deze heeft gewezen op het in acht nemen van professionele verhoudingen. Op deze manier heeft het EMC toch van de klacht geleerd en dat vindt de ombudsman belangrijk. Wel was het zorgvuldiger geweest als het EMC geen oordeel over de klacht had gegeven in plaats van een ongegrond verklaring. De ombudsman vindt dat de behandeling van de klacht erg lang heeft geduurd. Al is het zorgvuldig dat de gemachtigde tussendoor is geïnformeerd over de voortgang. De ombudsman vindt het tenslotte begrijpelijk dat het EMC de vervolgklachten niet opnieuw in behandeling heeft genomen.